Η άλωση του έθνους

Ελληνικά αεροπλάνα στο Άγιο Όρος, μετά από μία εμπλοκή με τους Τούρκους στο Αιγαίο.

«Το δε την Πόλιν σοι δούναι ουτ’ εμόν εστίν, ουτ’ άλλου των κατοικούντων εν ταύτη. Κοινή γαρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών». Αυτοκράτωρ Κωνσταντίνος Παλαιολόγος (1453).

«Προσωπικά πιστεύω ότι είναι καλύτερα να έχουμε μερικά στρέμματα γης λιγότερα από εκείνα που μας ανήκουν, και να κοιμάστε τα βράδια ήσυχοι και ασφαλείς, παρά να έχουμε ό,τι μας ανήκει και να μην μπορούμε να κλείσουμε μάτι από τον κίνδυνο κάποιας ξαφνικής επίθεσης κακόβουλων γειτόνων εναντίον μας». Γιώργος Παπανδρέου (1999).

Χρειάστηκαν τέσσερις αιώνες υποτέλειας στους Οθωμανούς από την πτώση της Πόλεως για να φθάσουμε στην Επανάσταση του 1821 και το σύγχρονο ελληνικό κράτος, η κυριαρχία του οποίου κινδυνεύει να παραχωρηθεί, αυτή την φορά, στους Νεο-Οθωμανούς και την Νέα Παγκόσμια Τάξη, μόλις μετά από 180 χρόνια ελευθερίας.

Ο σημερινός εχθρός δεν επιτίθεται στρατιωτικά κατά της εδαφικής ακεραιότητας του κράτους. Στοχεύει στην αποδόμηση των στοιχείων που συνιστούν το έθνος, γνωρίζοντας ότι χωρίς έθνος δεν μπορεί να υπάρχει κράτος. Οι διεργασίες προς αυτή την κατεύθυνση, στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης, φαίνεται να άρχισαν με την «Μεταπολίτευση» κι επιχειρείται να ολοκληρωθούν με την εκπνοή αυτής της περιόδου.

Πρώτος και κύριος στόχος ήταν η Παιδεία. Η διαπαιδαγώγηση, δηλαδή, των νέων σταδιακά όχι πλέον με τις ελληνορθόδοξες αξίες, αλλά με βάση διεθνιστικά-πολυκουλτουριάρικα πρότυπα. Καίριο πλήγμα εδέχθη, βεβαίως, η ελληνική γλώσσα (κατάργηση αρχαίων ελληνικών, περιορισμός του λεξιλογίου, εκτεταμένη χρήση αγγλικών όρων, πρόταση θεσμοθετήσεως της Αγγλικής ως δεύτερης επίσημης γλώσσας του κράτους από την κ. Διαμαντοπούλου). Ακολούθησε το, επιβεβλημένο από τους γείτονες, «στρογγύλεμα» της ιστορίας μας (Γιαννάκου – Ρεπούση) που συμφωνήθηκε να συνεχιστεί από την Υπουργό (πρώην Εθνικής) Παιδείας κ. Διαμαντοπούλου και την Τουρκάλα ομόλογό της.

Κοντά στην Παιδεία αλλοιώθηκαν και άλλοι συνδετικοί κρίκοι του έθνους όπως, η οικογένεια (εργαζόμενη μητέρα – ολοήμερο σχολείο – αλλοδαπή νταντά), η Ορθοδοξία (εκκοσμίκευση της Ιεραρχίας, απαλοιφή θρησκεύματος από ταυτότητες, δυσανάλογη προστασία των μουσουλμάνων). Ο ελληνικός τρόπος ζωής και η λαϊκή παράδοση αντικαταστάθηκαν από την ξενομανία. Ο υπερκαταναλωτισμός, ο εκχυδαϊσμός των ηθών και της ψυχαγωγίας, το κυνήγι του lifestyle οδήγησαν σε πνευματική ένδεια. Η αρετή στον ιδιωτικό και τον δημόσιο πολιτικό βίο αντικαταστάθηκε από την ιδιοτέλεια και την μανιώδη επιδίωξη της υλιστικής ευδαιμονίας. Έλειψε το αγωνιστικό, ηρωικό φρόνημα των Ελλήνων, καταρρακώθηκε το ηθικό και το γόητρο των Ενόπλων Δυνάμεων και υιοθετήθηκε μονίμως ενδοτική εξωτερική πολιτική.

Μετά από 35 χρόνια, ολοκληρώνεται απροκάλυπτα πλέον το σχέδιο αλώσεως του γένους. Παροχή ελληνικής ιθαγενείας σε παρανόμως εισελθόντες και εκ των υστέρων νομιμοποιηθέντες, από κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, μουσουλμάνους μετανάστες, ενώ η λαθρομετανάστευση συνεχίζεται. Εσπευσμένη αναδιάταξη του αυτοδιοικητικού συστήματος (Καλλικράτης), δημιουργώντας ισχυρές περιφέρειες με ορατούς κινδύνους για την εδαφική συνοχή της χώρας. Όχι μόνο δεν δίδονται κίνητρα για την αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος, αλλά αίρονται προνομιακές προβλέψεις για πολυτέκνους και τριτέκνους. Τα δύο μεταπολιτευτικά κόμματα εξουσίας συμπλήρωναν το ένα το άλλο, χωρίς τα «προοδευτικά» κόμματα της αντιπολιτεύσεως να είναι άμοιρα ευθυνών.

Το χρέος μας
Με τον εχθρό ήδη εντός των τειχών, έχουμε χρέος να διαφυλάξουμε ακέραιη την πατρίδα και την θρησκεία μας, και να τα παραδώσουμε στην επόμενη γενιά, διωκόμενοι (προφυλακιζόμενοι) μάλιστα από το επίσημο κράτος. Αυτό, όμως, που κάνει το χρέος μας βαρύ είναι ότι πρέπει να τα παραδώσουμε, χωρίς, εν πολλοίς, να τα έχουμε παραλάβει. Δεδομένου ότι οι πολιτικοί μας ταγοί, από μεταπολιτεύσεως κι εντεύθεν, επιδόθηκαν στην αποδόμηση, το αν κάποιοι διατηρούμε σήμερα κάποια αντισώματα, οφείλεται στις αξίες που μας μεταλαμπάδευσαν οι οικογένειές μας, κάποιοι εκ των δασκάλων και οι κατηχητές μας, καθώς και στην προσπάθεια αποδράσεως από το σύγχρονο τεχνητό, υλιστικό και ματαιόδοξο κοινωνικο-πολιτιστικό περιβάλλον.

Πρέπει να μάθουμε μόνοι μας όσα μας στέρησαν: την γλώσσα, την ιστορία, την ελληνορθόδοξη παράδοσή και βιώνοντάς τα, να δημιουργήσουμε νέο εθνικό πολιτισμό και να τον μεταδώσουμε σε εκείνους που έπονται. Αυτό θα αποτελέσει την ισχυρότερη πράξη αντιστάσεως στους σχεδιασμούς της Νέας Τάξης. Οι κατακτητές που πέρασαν, αν και κατέλαβαν το κράτος δεν υποδούλωσαν ποτέ το έθνος. Αυτό πρέπει να διαφυλάξουμε.

Αναμφίβολα είμαστε λίγοι και θα υπάρξουν προδότες. Πάντοτε θα υπάρχουν Εφιάλτες που θα ανοίγουν Κερκόπορτες. Αλλά πάντα θα υπάρχει κάποιος Λεωνίδας ή Παπαφλέσσας με 300 πολεμιστές, που θα ξυπνούν τους πολλούς. Αν, κατά τον Ίωνα Δραγούμη, καθένας φαντάζεται ότι από αυτόν εξαρτάται η σωτηρία του έθνους, τότε είναι βέβαιο ότι η απάντηση στο ερώτημα του τίτλου θα είναι ότι η Πόλις δεν εάλω και η Επανάσταση καλά κρατεί.