Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2010

Οι Έλληνες πρώτοι στην προσευχή! Αυτό τους ενοχλεί και τους καίει πολύ!!!

Τα μεγαλύτερα ποσοστό θρησκευτικότητας στην Ευρώπη παρουσιάζει η Ελλάδα, καθώς οι μισοί σχεδόν από τους Έλληνες δηλώνουν πολύ θρήσκοι (42,1%) και προσεύχονται πολύ (46,2%). Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε 19 ευρωπαϊκές χώρες, από το τμήμα της Πανευρωπαϊκής Κοινωνικής Έρευνας με τη συμμετοχή και του ΕΚΚΕ και η οποία δημοσιεύτηκε στον «Ελεύθερο Τύπο», ένας στους τέσσερις Έλληνες έχει συστηματική σχέση με την εκκλησία. Σημαντικό παράγοντα αποτελεί το γεγονός ότι η Ελλάδα είναι η μοναδική από της χώρες που έχει ορθόδοξο θρήσκευμα. Την ίδια ώρα, το ποσοστό όσων δηλώνουν πως προσεύχονται και εκκλησιάζονται καθημερινά στις καθολικές χώρες είναι σημαντικά μικρότερο. Συγκεκριμένα το ποσοστό του εβδομαδιαίου εκκλησιασμού στις καθολικές χώρες φτάνει το 25,6%, στις μικτές και προτεσταντικές χώρες το 7,7% και την ορθόδοξη Ελλάδα το 26%.

Και στις 19 χώρες, πάντως παρατηρείται μία υψηλή «εξατομικευμένη θρησκευτικότητα» χωρίς ωστόσο να τοποθετείται σε συγκεκριμένο δόγμα ή να καταλήγει σε συχνό εκκλησιασμό και προσευχή. Στην Ελλάδα το 75% των πολιτών δηλώνουν θρήσκοι, παρά το γεγονός, ωστόσο ότι ο εκκλησιασμός αποτελεί το επίκεντρο της θρησκευτικής πρακτικής, το ποσοστό αυτό δεν αντικατοπτρίζει όσους εκκλησιάζονται. Την ίδια ώρα το ποσοστό της καθημερινής προσευχής φτάνει το 46,2% στην Ελλάδα, το 25,4% στις καθολικές και το 17,9% στις μικτές προτεσταντικές χώρες.
Το 83,8% στο σύνολο των χωρών δηλώνουν θρήσκοι, μόνο όμως το 62,8% δηλώνει πως εκκλησιάζεται και το 58,2% ότι προσεύχεται.
Το ποσοστό όσων εκκλησιάζονται συχνά είναι υψηλό στην Ελλάδα, σε σχέση με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, καθώς πάνω από ένας στους τέσσερις πηγαίνουν στην Εκκλησία κάθε βδομάδα.
Μεγαλύτερα ποσοστά εκκλησιασμού παρουσιάζουν η Πορτογαλία (30,1%), η Ιταλία (32,4%), η Ιρλανδία (53,8%) και η Πολωνία (56,7%). Εντυπωσιακό πάντως είναι το γεγονός ότι ο εκκλησιασμός παρουσιάζει μεγάλη άνοδο στην Ελλάδα από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 και κυρίως μετά τα μέσα της δεκαετίας του ’90.
Το 1996 από την εκκλησία απείχε το 8,8% ενώ το 2000 το ποσοστό αυτό μειώθηκε σε 3,9%.
Σύμφωνα με τους ερευνητές αυτό είναι κάτι που οφείλεται στην αβεβαιότητα που αισθάνθηκαν πολλοί πολίτες με την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ και τη ζώνη του ευρώ. Η αβεβαιότητα αυτή πιστεύεται ότι οδήγησε αρκετούς στην Εκκλησία.

Επιπλέον οι ερευνητές θεωρούν ότι η εκλογή του Αρχιεπίσκοπου Χριστόδουλου που είχε περισσότερο πολιτικό παρά θρησκευτικό λόγο, οδήγησε πολλούς νέους αλλά και γενικότερα νέες ομάδες πολιτών στην Εκκλησία.
Τέλος, η εκκοσμίκευση φαίνεται πως είναι σχεδόν ανύπαρκτη στην Ελλάδα, καθώς μόλις το 1,7% των πολιτών δηλώνουν «καθόλου θρήσκοι», ενώ αυτοί που παραδέχονται πως δεν εκκλησιάζονται και δεν προσεύχονται ανέρχονται μόλις στο 4,1%.
ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ-ΕΛΛΑΔΑ: http://greeknation.blogspot.com/2010/02/blog-post_3304.html

Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010

Οι ΗΠΑ υποστηρίζουν το Ισλάμ στα Βαλκάνια

Ο διευθυντής του αμερικανικού περιοδικού Chronicles Τόμας Φλέμινγκ.

Ποια είναι η γενική άποψη της αμερικανικής κοινής γνώμης για την περιοχή των Βαλκανίων;
Ελάχιστοι Αμερικανοί χωρίς εθνικούς δεσμούς με την περιοχή έχουν ακούσει για τα Βαλκάνια. Η πλειοψηφία, και αυτή περιλαμβάνει αρκετούς Αμερικανούς προέδρους, δεν μπορούν να βρουν τα Βαλκάνια στον χάρτη και τα Βαλκανικά κράτη συχνά συγχέονται με τα Βαλτικά κράτη. Αυτή η άγνοια οφείλεται εν μέρει στην φριχτή κατάσταση της Αμερικανικής Παιδείας και εν μέρει στην γενική αμερικανική αδιαφορία προς τις ξένες χώρες και τις ξένες γλώσσες. Ακόμα και οι Υπηρεσίες Πληροφοριών εδώ είναι σε κρίση εξαιτίας της έλλειψης πρακτόρων που να γνωρίζουν ξένες γλώσσες, όπως Ρωσικά, Κινεζικά και Αραβικά. Κατά την διάρκεια της σύγκρουσής μας με την πρώην Γιουγκοσλαβία, συναναστρεφόμουν με «ειδικούς στα Βαλκάνια» και στον Τύπο και στην CIA οι οποίοι δεν ήξεραν καθόλου Σερβοκροατικά, αλλά πίστευαν ακράδαντα ότι καταλάβαιναν απολύτως την περιοχή.
Ωστόσο, εκτός από το ότι έχουν άγνοια, οι Αμερικανοί τείνουν να έχουν μία αρνητική άποψη για τα Βαλκάνια, ειδικά για τους Ορθόδοξους. Οι Σέρβοι και οι Βούλγαροι τους φαίνονται ξένοι, αλλά όχι τόσο ξένοι ώστε να είναι ελκυστικοί. Ίσως η χειρότερη ομάδα από αυτή την άποψη είναι οι Ευαγγελιστές και οι φανατικοί Προτεστάντες οι οποίοι νομίζουν ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν είναι χριστιανική επειδή πιστεύουν ότι οι μικρές σέχτες τους, ως επί το πλείστον ιδρυθείσες τον 19ο αιώνα, αποτελούν την μόνη πραγματική μορφή του Χριστιανισμού. Αυτοί οι άνθρωποι είναι φυσικά αρκετά ανόητοι και ανίδεοι, αλλά εξαιτίας της επιρροής τους στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα είναι επίσης και αρκετά επικίνδυνοι.

Ποια είναι η δική σας άποψη για τα Βαλκάνια; Ξέρω ότι έχετε επισκεφθεί αρκετές φορές την περιοχή. Συμφωνείτε με την ρήση του Ότο φον Βίσμαρκ ότι «τα Βαλκάνια δεν αξίζουν τα κόκκαλα ούτε ενός Πομερανού γρεναδιέρου» ή του Ουίνστον Τσώρτσιλ ότι «τα Βαλκάνια παράγουν περισσότερη ιστορία απ’ ότι μπορούν να καταναλώσουν»;
Τα Βαλκάνια είναι το σταυροδρόμι της Ιστορίας και του Πολιτισμού μας και οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί στην Ελλάδα, την Σερβία και την Βουλγαρία σήκωσαν το βάρος της μουσουλμανικής επιθέσεως στην Δύση. Δεν μπορεί κάποιος να καταλάβει την ιστορία της Δύσεως, αρχίζοντας από την αρχαία Ελληνική και την Ρωμαϊκή εποχή, αν δεν καταλάβει την στρατηγική σημασία της χερσονήσου των Βαλκανίων.
Σήμερα η περιοχή είναι πάλι στην πρώτη γραμμή της συγκρούσεως μεταξύ Χριστιανοσύνης και Ισλάμ, αλλά δυστυχώς οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν αποφασίσει να ταχθούν με ... τους εχθρούς τους. Οι ΗΠΑ όχι μόνο υποστήριξαν την τοπική ισλαμική βία στην Βοσνία και το Κοσσυφοπέδιο, αλλά επιχορήγησαν την εισαγωγή ακραίων ισλαμιστών από την Βόρειο Αφρική, την Μέση Ανατολή και το Πακιστάν. Είναι μεγάλη ειρωνεία της τύχης ότι στα Βαλκάνια είμαστε σύμμαχοι με ... τον Οσάμα Μπιν Λάντεν. Αυτή η πολιτική, του εξοπλισμού και της εκπαιδεύσεως ισλαμιστών τρομοκρατών ως συμμάχων της Αμερικής, έχει ήδη αποδειχθεί καταστροφική στο Αφγανιστάν, και αυτό είναι έλασσον πρόβλημα σε σχέση με το τι μπορεί να συμβεί στα Βαλκάνια.
Η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μαντλίν Ολμπράιτ με τον Χασίμ Θάτσι, ηγέτη των Κοσοβάρων ανταρτών και σημερινό πρωθυπουργό του Κοσσυφοπεδίου.
Που αποσκοπούν οι πολεμικές επεμβάσεις των ΗΠΑ στα Βαλκάνια μετά τον Ψυχρό Πόλεμο;
Ο αμερικανικός στρατός, καθώς φθίνει η υποστήριξη για την παρουσία στρατευμάτων στην ΕΕ, έχει εγκαταστήσει μόνιμες βάσεις στην πρώην Γιουγκοσλαβία, αλλά οι στρατηγοί σπανίως επηρεάζουν την αμερικανική εξωτερική πολιτική. Υπάρχουν πολλοί άλλοι παράγοντες εν δράσει. Πρώτον, οι Σέρβοι θεωρούνταν σύμμαχοι των πρώην εχθρών, των Ρώσων. Δεύτερον, παρουσιάζονταν ως θρησκευτικώς μισαλλόδοξοι και υπερεθνικιστές, απλώς επειδή αγαπούσαν τον λαό τους και την θρησκεία τους. Τρίτον, αποφασίστηκε ξεκάθαρα ότι είναι καλό να υποστηριχθούν οι μουσουλμάνοι στην Ευρώπη, καθώς είμαστε τόσο αφοσιωμένοι στην υποστήριξη του Ισραήλ στην Μέση Ανατολή. Υπάρχουν και άλλοι παράγοντες, όπως οι περίφημοι ενεργειακοί αγωγοί που περνούν από την περιοχή, αλλά νομίζω ότι τα οικονομικά κίνητρα είναι σαφώς δευτερεύοντα. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι οι σχεδιαστές της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής είναι ελαχίστως πιο ενημερωμένοι από τον μέσο Αμερικανό, και όταν έχει καθοριστεί ο κανόνας - Σέρβοι κακοί, μουσουλμάνοι καλοί- δεν έχουν τις ιστορικές γνώσεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μία λιγότερο απλοϊκή πολιτική.

Ο απεσταλμένος των ΗΠΑ Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ χωρίς υποδήματα σε φιλική συνάντηση με Κοσοβάρους αντάρτες.

Ποια νομίζετε ότι πρέπει να είναι η πολιτική της Ελλάδος στα Βαλκάνια;
Η Ελλάδα έχει ένα μοναδικό ρόλο να παίξει στα Βαλκάνια. Ως μία χώρα Ορθοδόξων Χριστιανών, η Ελλάδα έχει ιστορικούς δεσμούς με τις άλλες Ορθόδοξες χώρες οι οποίες υπέστησαν την Τουρκοκρατία, αλλά ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ενώσεως η Ελλάδα είναι ενσωματωμένη στην Δυτική Ευρώπη. Ως παρατηρητής που έχει ένα φιλικό ενδιαφέρον για την Ελλάδα, μερικές φορές βρίσκω τις θέσεις που παίρνουν οι Έλληνες πολιτικοί λιγότερο από ικανοποιητικές. Μέσα στην προθυμία τους να φανούν αξιοπρεπείς, οι Έλληνες πολιτικοί ηγέτες δείχνουν αρκετά απρόθυμοι να περιγράψουν με ειλικρίνεια τους κινδύνους από τις Ισλαμικές κινήσεις στην Βοσνία, το Κοσσυφοπέδιο, την Τουρκία, ακόμα και την Ελλάδα. Η πολεμοχαρής ρητορική προφανώς θα ήταν αντιπαραγωγική, αλλά μία σταθερή θέση, ξεκάθαρα εκφρασμένη, αντίθετη με την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. θα ενίσχυε την πλευρά της αντίθεσης που έχει εμφανιστεί, για παράδειγμα, στην Γαλλία. Η τουρκική κυβέρνηση δεν έχει ποτέ πραγματικά αποδεχθεί την ευθύνη για τα εγκλήματά της ενάντια στους Αρμένιους και τους Έλληνες ή την αλήθεια για την σφαγή στην Σμύρνη ή τον συνεχιζόμενο διωγμό του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Σχεδόν κανένας στις ΗΠΑ δεν είναι ενήμερος για αυτά τα περιστατικά, τα οποία ρίχνουν ένα αρκετά διαφορετικό φως στην μετα-Οθωμανική Τουρκία.

Πόρτα σερβικού σπιτιού σημαδεμένη με κίτρινο σταυρό από τους μουσουλμάνους Κοσοβάρους.
ΗΠΑ και ελληνική πολιτική στα Βαλκάνια: οι στόχοι τους συγκλίνουν ή αποκλίνουν;
Η συμπεριφορά και η στρατηγική των αμερικανικών κυβερνήσεων στα Βαλκάνια είναι, στην καλύτερη των περιπτώσεων, μπερδεμένη. Τουλάχιστον επιφανειακώς, οι ΗΠΑ δείχνουν αφοσιωμένες στην υποστήριξη των μουσουλμανικών φιλοδοξιών για την δημιουργία ενός «Πράσινου Διάδρομου» που θα εκτείνεται από την Τουρκία μέχρι την Βοσνία. Το λιγότερο που μπορώ να πω είναι ότι αυτό δεν είναι προς όφελος της Ελλάδος, ειδικώς καθώς το άνοιγμα ενός τέτοιου διαδρόμου απαιτεί προνομιακή μεταχείριση της μουσουλμανικής μειονότητας στην Θράκη. Η Ελλάδα πρέπει να ακολουθήσει μία διαρκώς πιο ανεξάρτητη πολιτική, εκτός αν οι Έλληνες είναι προετοιμασμένοι να θυσιάσουν τα συμφέροντά τους και ίσως και εδάφη τους στον βωμό των καλών σχέσεων με τις ΗΠΑ, καλών σχέσεων που στην πραγματικότητα ποτέ δεν υπήρξαν.

Ποιο νομίζετε ότι θα είναι το μέλλον των Βαλκανίων τα επόμενα χρόνια; Θα αποτελέσουν μία περιοχή ειρήνης και ευημερίας εντός ή πλησίον της Ευρωπαϊκής Ενώσεως;
Υπάρχουν δύο αποκλίνουσες τάσεις σε περιοχές όπως η Σερβία, το Μαυροβούνιο και η Σερβοβοσνιακή Δημοκρατία. Από την μία πλευρά, πολλοί ξαναβρίσκουν την θρησκευτική και την πολιτιστική ταυτότητά τους, οι οποίες είχαν καταπιεστεί επί μακρόν υπό τον κομμουνιστικό ζυγό. Από την άλλη πλευρά, πολλοί είναι τόσο κουρασμένοι από τις φαινομενικώς ατελείωτες συγκρούσεις που είναι πρόθυμοι να ξεφύγουν από την ιστορία τους και να ασπαστούν τον Δυτικό τρόπο ζωής (lifestyle) του υλισμού και του ηδονισμού, την ίδια ακριβώς στιγμή που αυτός ο τρόπος ζωής έχει οδηγήσει σε μία παγκόσμια οικονομική κρίση. Οι αμερικανικές μη-κυβερνητικές οργανώσεις, οι οποίες χρηματοδοτούνται ευθέως και υπογείως από τις αμερικανικές κυβερνητικές υπηρεσίες, προσπαθούν σκληρά να αμερικανοποιήσουν και να εκκοσμικεύσουν τους παραδοσιακούς πολιτισμούς στα Βαλκάνια και η Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ προσπαθεί να ακολουθήσει μία πολιτική κάπως ανεξάρτητη από τις ΗΠΑ, έχει παρόμοια ατζέντα.
Οι Έλληνες θα πρέπει να αποφασίσουν από μόνοι τους κατά πόσο θέλουν να ακολουθήσουν αυτόν τον δρόμο, αλλά αν επιθυμούν να διατηρήσουν τις πολιτιστικές, εθνικές και θρησκευτικές τους παραδόσεις, θα πρέπει να αντιταχθούν στις πιέσεις της Ε.Ε. να δεχθούν μεγάλους πληθυσμούς από μη-Ευρωπαίους / μη-Χριστιανούς «πρόσφυγες» και να εξαλείψουν κάθε χριστιανική επιρροή από τους εθνικούς τους θεσμούς. Η αντίσταση σε αυτές τις πιέσεις δεν συνεπάγεται και σύγκρουση, απλώς μία ακλόνητη απόφαση να διατηρήσουν την ελληνική κυριαρχία και την ελληνική πολιτιστική ταυτότητα.
Η συνέντευξη δόθηκε στον δημοσιογράφο Νίκο Χιδίρογλου και δημοσιεύθηκε στο τεύχος 21 (Ιανουάριος-Φεβρουάριος 2010) του διμηνιαίου περιοδικού Patria.

Σημεία και ανάγκες των καιρών

Του Δημήτρη Παπαγεωργίου (από τις φυλακές Κορυδαλλού)
Μετατρέπεται σιγά-σιγά σε κοινό τόπο η αίσθηση του ότι έχουμε μπει σε μία εποχή, στην οποία προωθούνται με άκρως επιθετικό τρόπο η επιδιώξεις της «Νέας Τάξης Πραγμάτων». Μία εποχή, στην οποία οι κρατούντες στην εξουσία δεν διστάζουν να χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο για να επιβάλουν – έστω και με τη βία – όσα μέχρι πριν λίγα χρόνια, προωθούσαν εμμέσως ή εντέχνως.Οι πραίτορες του Χρυσοχοΐδη, παιδιά στην πλειονότητά τους, αναγκάζονται να δέχονται διαταγές από ανθρώπους, που δεν διστάζουν μπροστά σε τίποτα για να προωθήσουν την επαγγελματική τους ανέλιξη, ή μέλη πολιτικών κομμάτων της εξωκοινοβουλευτικής ή άκρας αριστεράς, που πλέον κατέχουν «θεσμικό ρόλο» υπό την ομπρέλα του ΣΥΡΙΖΑ. Και οι οποίοι με περισσό ζήλο αναλαμβάνουν ρόλο αστυφύλακα.Απέναντι σ’ αυτή την κατάσταση, την οποία μερικές μέρες πριν χαρακτήρισα ως «πολυκατοικία» της αριστεράς – στης οποίας τα υπόγεια έχουν στεγασθεί και ομάδες «ιδιαίτερου χαρακτήρα» - είναι απαραίτητη η συστηματική και συνεχής αντίσταση.Ας το πούμε ξεκάθαρα: Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει βαλθεί ν’ αλλάξει την όψη του Ελληνικού Κράτους. Οι αλλαγές όμως δεν θα επέλθουν στα σημεία που πρέπει - δεν θα αλλάξει δηλαδή κάτι όσον αφορά στην διαφθορά, στον παρασιτισμό διαφόρων ομάδων και στην διαπλοκή που χαρακτηρίζει το σύστημα εξουσίας. Αυτά που θα αλλάξουν είναι ακριβώς αυτά τα χαρακτηριστικά που αξίζει να διατηρηθούν. Αυτά που αποτελούν για εμάς τον ίδιο τον ορισμό του έθνους, όπως τον έθεσε ο Ηρόδοτος. Το όμαιμον, το ομότροπον και το ομόγλωσσον. Και τα τρία αυτά χαρακτηριστικά, θεωρούνται από την «σύγχρονη διανόηση» και τα πρωτοκλασάτα στελέχη του ΠΑΣΟΚ ως εν δυνάμει «διχαστικοί παράγοντες» της κοινωνίας του Ελληνικού Κράτους (ως έννοια αντίθετη στην ελληνική κοινωνία).Αυτό συμβαίνει γιατί έχουν μία ολάκερα διαφορετική αντίληψη της έννοιας του κράτους από αυτήν που έχουν οι υπόλοιποι. Για τους Έλληνες πατριώτες το «κράτος» ως σύστημα δεν είναι τίποτε άλλο παρά η εκπεφρασμένη βούληση του ελληνικού λαού για αυτοδιάθεση, που λειτουργεί ως μία ασπίδα προστασίας του έθνους, του κοινού των Ελλήνων. Αντίθετα, γι’ αυτούς που αποδέχονται την «ανάγκη» της παγκοσμιοποίησης ως μονόδρομο, το Ελληνικό Κράτος δεν είναι παρά ο διαχειριστικός μηχανισμός της συγκεκριμένης γωνιάς της γης. Παγκοσμιοποίηση δε, σημαίνει μετατροπή της υφηλίου σε μία και μόνο μία σφαίρα οικονομικής επιρροής. Υπ’ αυτήν την έννοια δεν μπορούν να κατανοήσουν το πώς μπορεί κάποιος να υπερασπίζεται απαρχαιωμένες – γι’ αυτούς – έννοιες, όπως το όμαιμον, το ομότροπον και το ομόγλωσσον στο επίπεδο του έθνους.Δεν μπορούν να κατανοήσουν και ως εκ τούτου να εξηγήσουν τις αντιδράσεις του Ελληνικού λαού στο ζήτημα των μεταναστών παρά ως κοινωνικές προστριβές, καθώς η συντριπτική τους πλειονότητα έχει ήδη αποκοπεί αυτοβούλως από την έννοια της κοινότητας και δεν μπορούν να κατανοήσουν το αίσθημα της εγγύτητας που έχουν όσοι ανήκουν σε αυτήν.Πρωτοδιαχωρίστηκαν, αρχικά με ταξικούς και μετά με πολιτιστικούς όρους και σιγά-σιγά μετατράπηκαν σε πολιτιστικούς κανίβαλους. Το μεταναστευτικό είναι μόνο μία όψη του ζητήματος που στοχεύει στο όμαιμον των παραδοσιακών κοινοτήτων. Ένας άλλος στόχος είναι το ομότροπον, ένας ακόμη θεσμός σφυρηλατημένος στην διάρκεια χιλιετηρίδων. Με αφορμή την απόφαση ενός δικαστηρίου, τεχνητής και όχι φυσικής προέλευσης, η κυβέρνηση έκανε επίσημη την πρόθεσή της για την μεταφορά της χώρας σε καθεστώς «ανεκτικής» αθεΐας, με την αποκαθήλωση των θρησκευτικών συμβόλων από τα δημόσια καταστήματα. Το σημαντικό είναι ότι η «θρησκευτική ουδετεροποίηση» του κράτους, δεν έρχεται ως αίτημα του ελληνικού λαού αλλά ως αποτέλεσμα πιέσεων συγκεκριμένης υφής ομάδων, που δίχως την στήριξη κέντρων συμφερόντων δεν θα είχαν καμιά τύχη.Στο ομόγλωσσον δεν θα αναφερθούμε καν. Τα χάλια και η απαξίωση της ελληνικής παιδείας λένε όσα δεν θα μπορούσαμε ποτέ να γράψουμε στον περιορισμένο χρόνο ενός άρθρου.Αν θα μπορούσε κανείς να κάνει μία αναλογία, θα έλεγε ότι η εποχή μας είναι η πλήρωση ενός ιστορικού κύκλου. Η επιστροφή στην εποχή των «Ιμπέρια», των αυτοκρατοριών. Η κατάργηση της έννοιας του έθνους-κράτους όμως δεν επιτυγχάνεται με την κατάργηση του κράτους, όπως συνέβαινε στο παρελθόν, αλλά με την καταστροφή του έθνους. Η ήπειρος, στην οποία το έθνος παίζει το μεγαλύτερο ιστορικό – πολιτιστικό – οικονομικό ρόλο είναι η Ευρώπη. Και είναι στην Ευρώπη που παίζεται το παιχνίδι. Στην Ευρώπη, όπου παρατηρείται το φαινόμενο της αντικατάστασης των ιθαγενών πληθυσμών με τριτοκοσμικούς μετανάστες.Στην χώρα μας η κατάσταση είναι ιδιαίτερα δραματική. Και το κράτος δεν λειτουργεί πια ως ασπίδα, υποταγμένο καθώς είναι σε συγκεκριμένες ιδεοληψίες διεθνιστικού χαρακτήρα. Ως ανάγκη λοιπόν των καιρών παρουσιάζεται η μαζική κινητοποίηση όλων όσων δεν είναι διατεθειμένοι να μετατραπούν από πολίτες σε υπηκόους της PAX-AMERICANA.

ΛΑ.Ο.Σ: Επίκαιρη ερώτηση για τα υποθαλάσσια κοιτάσματα πετρελαίου

NAFTEMPORIKI.GR Τρίτη, 16 Φεβρουαρίου 2010 11:36
Επίκαιρη ερώτηση προς τον πρωθυπουργό για την εκμετάλλευση των υποθαλάσσιων κοιτασμάτων πετρελαίου και το θέμα της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, κατέθεσε ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. Γ. Καρατζαφέρης.
Αναλυτικά, η ερώτηση έχει ως εξής:
ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς τον αξιότιμο κ. Πρωθυπουργό
ΘΕΜΑ: Εκμετάλλευση υποθαλάσσιων κοιτασμάτων πετρελαίου
κ. Πρωθυπουργέ,
Καθώς οι ενδείξεις για ύπαρξη εκμεταλλεύσιμων κοιτασμάτων πετρελαίου σε σημεία του Αιγαίου, αλλά και της ανατολικής Μεσογείου, όπως στο Καστελόριζο, πληθαίνουν, η διενέργεια ερευνών για πετρέλαιο προσκρούει σε συγκεκριμένα εμπόδια: στην έλλειψη πολιτικής βούλησης, καθώς και σε λάθη και παραλείψεις των ελληνικών κυβερνήσεων, κυρίως σε ό,τι αφορά την ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) -που υπόκειται σε μεθοδευμένη πίεση από την Άγκυρα-, αλλά και στην έλλειψη εξειδικευμένου κρατικού φορέα για τη διαχείριση των δικαιωμάτων του Δημοσίου, στην έρευνα και παραγωγή υδρογονανθράκων (πετρελαίου και φυσικού αερίου).
Κατόπιν τούτων,
Ερωτάσθε:
Είναι στα σχέδια της ελληνικής κυβέρνησης η προσπέλαση αυτών των εμποδίων και η άσκηση κυριαρχικών μας δικαιωμάτων με στόχο την εκμετάλλευση τέτοιων κοιτασμάτων προς ανακούφιση της δεινής οικονομικής θέσης της χώρας;

Ο Πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ.
Γ. Καρατζαφέρης

Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2010

Η εξομολόγηση ενός αξιωματικού που υπηρέτησε στο Αφγανιστάν για πάνω από 2 χρόνια.Διαβάστε τι λέει για τους λαθρομετανάστες και τις ΜΚΟ (2ο Μέρος)

Το δεύτερο και τελευταίο μέρος της συνέντευξης του αξιωματικού που υπηρέτησε στο Αφγανιστάν για πάνω από 2 χρόνια
Συνέχεια της συνέντευξης..Πόσες μέρες είσαι εδώ στην Αθήνα,και τι σου άρεσε πιο πολύ..Είμαι 12 μέρες,έχω δει τα καλύτερα μνημεία.Το όνειρο μου ήταν πάντα να δω από κοντά την Ακρόπολη.Όταν πήγαινα σχολείο,είχαμε ένα καθηγητή που ήταν λάτρης της Αρχαίας Ελληνικής Ιστορίας και μεγάλος φιλέλληνας.Αυτός μου έμαθε εμένα και σε πολλά άλλα παιδιά,να αγαπάμε και να σεβόμαστε την Ελλάδα και την προσφορά της στον πολιτισμό και την Δημοκρατία.Άλλωστε αν δεν υπήρχε η Δημοκρατία,ακόμα θα ζούσαμε στον μεσαίωνα.
Μου άρεσε λοιπόν η Πλάκα και το Θησείο.Τουριστικά μέρη,αλλά μου άρεσαν επειδή έχουν την επιρροή και την αύρα της Ακρόπολης.Ακόμα μου άρεσαν οι παραλίες σας.Το κέντρο της Αθήνας δεν μου άρεσε καθόλου.Είναι ένα χάος.Και δεν αναφέρομαι μόνο για τους μετανάστες,αυτοί συμπληρώνουν το πολεοδομικό και το κυκλοφοριακό χάος στο κέντρο σας.Η αστυνομία σας όμως θα έπρεπε να εξηγήσει στον κόσμο,για ποιο λόγο αφήνει άγνωστους ανθρώπους χωρίς χαρτιά να γκετοποιούν περιοχές,και το χειρότερο να γκετοποιούν την καρδιά μιας πρωτεύουσας.Στην χώρα μου είναι χρέος του κάθε πολίτη να καταγγείλει την όποια παρανομία διαπιστώνει,ακόμα και την αυθαιρεσία του κράτους εις βάρος πολιτών.Εδώ βλέπω ότι πολλοί άνθρωποι είναι αδιάφοροι για το τι συμβαίνει δίπλα τους.Γενικώς βλέπω ότι αυτό συμβαίνει εδώ με εσάς τους νέους Έλληνες,λειτουργείται σαν άτομα και όχι σαν οργανωμένη κοινωνία.Στην χώρα μου οι Έλληνες που γνωρίζω είναι πιο οργανωμένοι,στηρίζουν και βοηθούν πολύ ο ένας τον άλλον.Εδώ όμως δεν το βλέπω να συμβαίνει.

Πιστεύεις ότι οι ισλαμιστές λαθρομετανάστες,θα μας δημιουργήσουν έξτρα πρόβλημα στην Ελλάδα;

Αυτό είναι σίγουρο.Ενώ σαν άνθρωποι είναι ευγενικοί και φιλόξενοι,όταν όμως πιστέψουν ότι θίγονται ή όταν πάρουν την καθοδήγηση από τα δικά τους θρησκευτικά κέντρα γίνονται αγνώριστοι.Σκοτώνουν,βιάζουν,βιαιοπραγούν στο όνομα του Αλάχ.Δεν τους νοιάζει η ζωή τους,μόνο να φέρουν εις πέρας τις οδηγίες που έχουν.Πιστεύουν ότι τους πει ο κάθε ιερέας τους.ότι δηλαδή θα πάνε στον παράδεισο και θα έχουν 4-5 γυναίκες,και όλα τα καλά που δεν είχαν στην ζωή τους.Δεν έχουν και τόσο καλή σχέση με τους ανθρώπινους νόμους,η θρησκεία είναι ο νόμος τους.Όπως είναι τα πράγματα αυτή την στιγμή δεν υπάρχει περίπτωση να τους εντάξει καμία σύγχρονη κοινωνία μέσα της.Δεν τους ενδιαφέρει άλλωστε.Στο Αφγανιστάν τιμωρούνται βάση των θρησκευτικών νόμων.Αν κλέψεις κάτι σου κόβουν το χέρι.Τις γυναίκες τις λιθοβολούν για την συμπεριφορά τους.Ακόμα και σπορ αν κάνει κάποιος θεωρείται προσβολή.Ίσως σε 20 με 30 χρόνια,που θα αλλάξει η γενιά αυτή,μπορεί να γίνει.Τώρα όμως όχι.Θα έχετε σοβαρό πρόβλημα μόλις φτιάξουν τις δικές τους οργανωμένες κοινότητες.Επειδή όμως έχετε σοβαρό πρόβλημα (από τα λίγα που είδα αλλά κατάλαβα πολλά) δεν θα μπορέσετε να τους στείλετε πίσω.Εδώ θα μείνουν οι περισσότεροι.Για να τους εντάξετε στην κοινωνία σας,το μόνο που μπορείτε να κάνετε είναι να βρείτε τους καθοδηγητές τους,αυτοί είναι η ρίζα του κακού.Διώξτε τους. Τους υπόλοιπους που θα μείνουν να προσπαθήσετε να τους ενημερώσετε για τις διαφορές του πολιτισμού σας με τον δικό τους,και να τους πει το κράτος ότι αν δεν είναι νομότυποι και φιλήσυχοι,θα φεύγουν πίσω για τις πατρίδες τους.

Μου είπες πως σε είχαν χτυπήσει σοβαρά,μπορείς να μου πεις το περιστατικό;

Η εξομολόγηση ενός αξιωματικού που υπηρέτησε στο Αφγανιστάν για πάνω από 2 χρόνια.Διαβάστε τι λέει για τους λαθρομετανάστες και τις ΜΚΟ (1ο Μέρος)

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Πριν δείτε τις φωτογραφίες και αργότερα το βίντεο που θα αναρτήσω,θα ήθελα να κάνω μια εισαγωγή σχετικά με το Αφγανιστάν,όπως μου το διηγήθηκε ένας αξιωματικός που υπηρέτησε εκεί για πάνω από 2 χρόνια.Θα τα γράψω όπως ακριβώς μου τα είπε.Θα ήθελα ακόμα να επισημάνω ότι ο συγκεκριμένος αξιωματικός ( μου ζήτησε να κρατήσω μυστική την εθνικότητα του και το όνομα του) αν και έχει δει πολλούς συναδέλφους του στρατιώτες νεκρούς,από τις σφαίρες και τις επιθέσεις από καμικάζι ζωσμένους με c4 εκρηκτικά,ποτέ δεν μου μίλησε απαξιωτικά και προσβλητικά για τους Αφγανούς.Ίσα ίσα που όπως κατάλαβα τρέφει μια περίεργη συμπάθεια για τους Αφγανούς.

Αφγανιστάν

Μιλάμε για ένα κράτος που οι Ταλιμπάν και ο ιερός νόμος το σταμάτησαν χρονολογικά και τεχνολογικά κάπου μεταξύ του μεσαίωνα και του 18 αιώνα.Οι άνθρωποι είναι πάμφτωχοι και πολύ χαμηλού μορφωτικού επιπέδου.Οι γυναίκες ακόμα και τώρα πολύ δύσκολα κυκλοφορούν στην πόλη ή στα χωριά.Είναι πάντα στο σπίτι ή στις δουλείες των συζύγων τους για να κάνουν χαμαλοδουλειές Αν βγουν έξω από το σπίτι χωρίς λόγο θα έχουν μεγάλα προβλήματα από τους συζύγους τους,που έχουν και άλλες 2-3 γυναίκες. Είναι πιό εύκολο για ένα Αφγανό να βρει και να παντρευτεί γυναίκα,παρά να αγοράσει μια κατσίκα.Εκεί η γυναίκα θεωρείται αντικείμενο,και δεν έχει καμία αξία για την ανδροκρατούμενη κοινωνία των Αφγανών που οι περισσότεροι διατηρούν ακόμα μια περίεργη σχέση μεταξύ αγάπης και μίσους για τους αντάρτες Ταλιμπάν.

Η συνέχεια του 1ου μέρους: http://eglimatikotita.blogspot.com/2010/02/2.html

Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010

Στη Βουλή η ιεροσυλία της Vodafone από τον ΛΑΟΣ

Τετάρτη, 03 Φεβρουάριος 2010 14:49

Η αντίδραση στην αντεθνική διαφήμιση κλιμακώνεται, ενώ μέγα θέμα προκύπτει πλέον από τις πρακτικές της εταιρίας, που προκαλεί λειτουργώντας ως κράτος εν κράτει. Την προσβολή της μνήμης των ηρώων της Επανάστασης του 1821, κατά την πρόσφατη διαφημιστική εκστρατεία της Vodafone, στηλιτεύουν με ερώτησή τους προς τον αρμόδιο υπουργό Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων Δημήτρη Ρέππα, οι βουλευτές του ΛΑΟΣ Σπυρίδων-Άδωνις Γεωργιάδης, Μαυρουδής Βορίδης και Αθανάσιος Πλεύρης.
Στο κείμενο της ερώτησης, υπογραμμίζεται ότι «κατά την πρόσφατη διαφημιστική καμπάνια της εταιρίας κινητής τηλεφωνίας Vodafone, εμφανίζονται συναθροιζόμενοι οι ήρωες της Επαναστάσεως του 1821 να κάνουν χρήση καρτοκινητών τηλεφώνων και να συνδέουν την Επανάσταση της Απελευθέρωσης του Γένους με τα νέα προϊόντα της εν λόγω εταιρείας».
Οι βουλευτές της ελάσσονος αντιπολίτευσης, ερωτούν τον αρμόδιο υπουργό «αν επιτρέπεται να γίνεται χρήση των Εθνικών μας Συμβόλων και νεκρών Ηρώων μας στις διαφημιστικές καμπάνιες των διαφόρων εταιρειών» και «αν υπάγεται στις αρμοδιότητες του ΕΣΡ ο έλεγχος των διαφημιστικών μηνυμάτων και εάν ναι, γιατί δεν έχει επέμβει ακόμη».
Την ίδια ώρα, η απόπειρα των κερδοσκόπων να θυσιάσουν τα όσια και ιερά της φυλής μας στο βωμό του κέρδους, αλλά και η διακωμώδηση των ηρώων της Επανάστασης του 1821, έχει προκαλέσει μεγάλες αντιδράσεις.
Ο κόσμος παρακολουθεί εμβρόντητος μεγάλα πολυεθνικά συμφέροντα, να προσπαθούν μέσω των διαφημιστικών τους μηνυμάτων, να υποβάλλουν τους πολίτες σε εθνομηδενιστικές αντιλήψεις.
Η παρουσίαση των ηρώων της Εθνεγερσίας ως «καταναλωτών» υπηρεσιών, οι οποίοι ανταλλάσουν SMS (μηνύματα μέσω της κινητής τηλεφωνίας), εκτός του ότι υποβαθμίζει το σημαντικότερο γεγονός της σύγχρονης Ιστορίας μας, ασεβώντας στη μνήμη των πρωταγωνιστών του, λειτουργεί ισοπεδωτικά, συμβάλλοντας στο γενικότερο μηδενισμό που παρατηρούμε σε καθημερινή βάση γύρω μας.
Και αυτό, δεν φαίνεται πλέον να είναι και τόσο «τυχαίο», ούτε μια απλή επινόηση ενός ευφάνταστου διαφημιστή...Είναι απαραίτητο η πολιτική της εν λόγω εταιρείας, η οποία δείχνει να λειτουργεί ασύδοτα παραβιάζοντας την κείμενη νομοθεσία (βλέπετε την υπόθεση των υποκλοπών μέσω των ψηφιακών της κέντρων, αλλά και το «σβήσιμο» του καθόλα νόμιμου προστίμου ύψους 75,5 εκατομμυρίων ευρώ που της είχε επιβληθεί), να τεθεί επιτέλους υπό το μικροσκόπιο των διωκτικών αρχών (που εξαντλούν «αλλού» την αυστηρότητά τους), δεδομένου ότι βλάπτει σοβαρά τη δημόσια «υγεία».
Υπενθυμίζουμε εδώ ότι την άνοιξη του 2009, έξι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, μεταξύ τους και η νυν υπουργός Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας Λούκα Κατσέλη, κατέθεσαν ερώτηση στη Βουλή ζητώντας να μάθουν για το πρόστιμο που είχε επιβληθεί στη Vodafone για το θέμα των υποκλοπών, αν και πότε κατεβλήθη και αν όχι, ποιος ευθύνεται...
Το να μετατρέπεται το ιερό (αγώνας για την Ελευθερία) σε κάτι πολύ ευτελές (διαφήμιση), αναδεικνύει τη λογική του διεθνούς κεφαλαίου. Μια βέβηλη και σταλινική πρακτική, στην οποία οφείλουμε να αντισταθούμε σθεναρά, για να διατηρηθεί η εθνική μας συνοχή και να μη μετατραπεί η κοινωνία μας σε ζούγκλα.
Αν δεν αντιδράσουμε τώρα, σε λίγο καιρό όλα θα επιτρέπονται και θα ακολουθήσει απόλυτο ηθικό χάος. Και αυτή θα είναι η ταφόπετρα της Ελευθερίας...

Οι Έλληνες

Τρίτη, 12 Ιανουάριος 2010 21:07
Η κυβέρνηση αυτού του προτεκτοράτου της ανατολής ξεπληρώνει το γραμμάτιο της εξουσίας με τον περιβόητο νόμο για την παραχώρηση ιθαγένειας στους αλλοφύλους που έχουν εισβάλλει σ' αυτήν την ταλαίπωρη πατρίδα. Με άλλα λόγια προσπαθεί να αντικαταστήσει τον ρόλο της φύσεως ή ακόμη και του ίδιου του Θεού, γιατί μόνον αυτοί κατά τους ανεξιχνίαστους νόμους τους δημιουργούν τις ανθρώπινες φυλές, τα ανθρώπινα έθνη. Τι θα γίνει λοιπόν; Σε μερικά χρονιά θα έχουμε αφροέλληνες και ασιατοέλληνες; Ορατός αυτός ο εφιάλτης. Τι είναι όμως οι Έλληνες και τι έδωσαν στον Άνθρωπο; Να μερικές απαντήσεις:
Μ. Κing: Η Ελλάς είναι η κοιτίδα του ευγενέστερου πολιτισμού που γνώρισε η ανθρωπότητα. Είναι η χώρα στην οποία οφείλουμε ό,τι κάνει την ζωή ανωτέρα και ωραιοτέρα.
Vilamovic: Η Ελληνική Φυλή στέκεται ψηλότερα από κάθε άλλη, διότι έχει τούτο το προσόν, ότι δεν έπαυσε ποτέ να είναι η μητέρα παντός πολιτισμού.
Η. Muller: Υπάρχουν πολλοί τρόποι να ζή κανείς, και ο καλύτερος είναι ο Ελληνικός γιατί είναι ακέραια ανθρώπινος.
J. Winklman: Για να γίνει κανείς άνθρωπος πρέπει πρώτα να γίνει Έλληνας.
Goethe: Ό,τι είναι ο νους και η καρδιά για τον άνθρωπο είναι για την ανθρωπότητα η Ελλάς.
R. Livingstone: Οι Έλληνες ήταν ο πρώτος λαός που έθεσε το ερώτημα, «Ποιος είναι ο σωστός τρόπος ζωής για τον άνθρωπο». Και έδωσε αν όχι την πιο ικανοποιητική απάντηση, πάντως όμως μια απάντηση που καθένας σκεπτόμενος άνθρωπος δεν επιτρέπεται να αγνοεί. Οι Έλληνες δημιούργησαν μια ζωή που μάγεψε την φαντασία των ανθρώπων. Η ιστορία της Ελλάδας είναι η ιστορία της αναπτύξεως του ιδανικού του ανθρώπου για τον άνθρωπο. Αν η Ελλάς δεν είχε υπάρξει, ο κόσμος μας θα ήταν αδύνατος.
Erasmus: Χωρίς την Ελληνικότητα είμαστε ένα τίποτα.
J. Richepin: Όταν η Γη θα αφήνει την τελευταία της πνοή στο διάστημα, η τελευταία της λέξη θα είναι Ελλάς!
H. Mehn: Όλα τα πολιτισμένα έθνη εις ό,τι αφορά την δραστηριότητα του πνεύματος είναι αποικίες της Ελλάδας.
R. Paux: Η ακατανίκητη γοητεία της Ελλάδος έγκειται στην αδιάκοπη αναπόληση του πλουσιοτέρου σε ομορφιά, ποίηση και φιλοσοφία πολιτισμού που υπήρξε ποτέ. Ο πολιτισμός μας σήμερα περνά κρίση, φαινομενικά οικονομική αλλά πρωτίστως κρίση πνευματική, κρίση πολιτισμού. Δεν έχω να προτείνω άλλη θεραπεία εκτός από την επιστροφή στην Ελλάδα. Nitsche: Ορισμένοι με ζήλο προσπάθησαν να δείξουν πόσα βρήκαν οι Έλληνες στους βάρβαρους ανατολίτες γείτονες τους. Ήταν πράγματι αστείο θέαμα όταν έβαζαν πλάι - πλάι τους δήθεν δασκάλους από την ανατολή και τους υποτιθέμενους μαθητές από την Ελλάδα, και όταν τοποθετούσαν τον Ζωροάστρη δίπλα στον Ηράκλειτο, τους Ινδούς δίπλα στους Ελεάτες, τους Αιγυπτίους δίπλα στον Εμπεδοκλή, φθάνοντας μάλιστα στο σημείο να εκθέτουν σε θέα τον Αναξαγόρα μαζί με τους Ιουδαίους και τον Πυθαγόρα μαζί με τους Κινέζους.
G. Heggel: Η ανύψωση και η πραγματική αναγέννηση του πνεύματος πρέπει να αναζητηθούν μόνον στην Ελλάδα.
R. Wagner: Η Ελληνική τέχνη υπήρξε πράγματι τέχνη, ενώ η δική μας ένα απλό καλλιτεχνικό επάγγελμα.
E. Friedell: Οι Έλληνες δημιούργησαν σε όλους τους τομείς διαχρονικά πρότυπα, και γι' αυτό είναι ο πνευματικά υγιέστερος λαός του κόσμου.
H. Keller: Αν το βιολί είναι το τελειότερο μουσικό όργανο, η Ελληνική γλώσσα είναι το βιολί του ανθρώπινου στοχασμού.
Αυτά είπαν και έγραψαν οι ευγνώμονες πνευματικοί γίγαντες ανά τον κόσμο για την Ελλάδα και το Έλληνα. Μίλησαν όμως για τους προγόνους των Ελλήνων, γι' αυτούς που δημιούργησαν τον πολιτισμό του Ανθρώπου. Δεν έλαβαν υπ' όψιν τους «απογόνους», δηλαδή τους αφρικάνους και ασιάτες «νεοέλληνες αδελφούς μας», επιβεβαιώνοντας για μια ακόμη φορά πως οι Αρχαίοι Έλληνες πετύχαν σε όλα εκτός από τους απογόνους τους. Σε κάθε περίπτωση αυτοί που έβαλαν σκοπό να δημιουργήσουν «νέους» Έλληνες παραβιάζουν τους φυσικούς νόμους. Αυτό κατά την ελληνική κοσμοαντίληψη αποτελεί Ύβρη προς τον Θεό. Ας μη το ξεχάσουν ποτέ αυτό, όσοι έβαλαν σκοπό τους το τέλος της Ελληνικής Φυλής.
Ευάγγελος Χ. Χανιώτης

«Δώρα» Χριστόφια προς τον Ταλάτ χωρίς αντάλλαγμα

Του Σταυρου Λυγερου
Η επίσκεψη του γ.γ. των Ηνωμένων Εθνών στην Κύπρο μπορεί να «ευλόγησε» μια διαπραγματευτική διαδικασία που δείχνει να έχει κολλήσει, αλλά επιτέλεσε τον δεύτερο στόχο της. Προσέφερε πολύτιμη βοήθεια στην προσπάθεια επανεκλογής του Μεχμέτ Αλί Ταλάτ στην προεδρία του ψευδοκράτους τον ερχόμενο Απρίλιο. Ο Μπαν Κι Μουν, μάλιστα, υπερέβη τα εσκαμμένα. Συναντώντας τον Τουρκοκύπριο ηγέτη στο προεδρικό μέγαρο στην κατεχόμενη Λευκωσία, ήλθε σε αντίθεση με τη νομιμότητα του διεθνούς οργανισμού που εκπροσωπεί.
Δεν επρόκειτο, βεβαίως, για λάθος. Η ενέργεια του Μπαν Κι Μουν ήταν προσχεδιασμένη και εντάσσεται στην πολιτική, που ακολουθεί ο άξονας Ουάσιγκτον - Λονδίνο στο Κυπριακό. Μπορεί ο άμεσος στόχος να είναι η επανεκλογή του Ταλάτ, αλλά παράλληλος στόχος ήταν και παραμένει η αναβάθμιση του ψευδοκράτους. Οι Αμερικανοβρετανοί θεωρούν ότι μ’ αυτόν τον τρόπο θα εκβιάσουν την ελληνοκυπριακή πλευρά να αποδεχθεί μια παραλλαγή του Σχεδίου Ανάν.
Στην προχθεσινή συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου στη Λευκωσία, ο Δημήτρης Χριστόφιας εξέφρασε την απαισιοδοξία του για την πορεία των διαπραγματεύσεων. Από την πλευρά του, ο Τουρκοκύπριος ηγέτης δημιουργεί κλίμα αισιοδοξίας, δηλώνοντας ότι υπάρχει συμφωνία για τη δομή της εκτελεστικής εξουσίας. Ο Μπαν Κι Μουν εμφανίσθηκε ακόμα πιο αισιόδοξος στη συνάντησή του με τον Δημήτρη Δρούτσα στη Νέα Υόρκη.
Τι έχει συμφωνηθεί
Ακόμα κι αν δεν έχει επέλθει συμφωνία για την εκτελεστική εξουσία, όλα δείχνουν ότι οι δύο πλευρές βρίσκονται πολύ κοντά. Εχει συμφωνηθεί η εκ περιτροπής προεδρία σε αναλογία χρόνου 4:2. Εχει συμφωνηθεί η ύπαρξη αντιπροέδρου από την άλλη κοινότητα με δικαίωμα βέτο, γεγονός που ουσιαστικά διαμορφώνει καθεστώς δυαρχίας. Αναφορικά με τη σύνθεση του υπουργικού συμβουλίου, μάλλον θα προκύψει συμβιβασμός στην αναλογία οκτώ Ελληνοκύπριοι και πέντε Τουρκοκύπριοι υπουργοί.
Τέλος, ο Χριστόφιας έχει αποδεχθεί μία στάθμιση ψήφων, που καταργεί τη θεμελιακή δημοκρατική αρχή «ένας πολίτης μία ψήφο». Στην εκλογή Τουρκοκύπριου προέδρου/αντιπροέδρου, η ψήφος πέντε περίπου Ελληνοκυπρίων θα μετράει όσο η ψήφος ενός Τουρκοκυπρίου! Για την εκλογή, όμως, του Ελληνοκυπρίου προέδρου/αντιπροέδρου η ψήφος κάθε Τουρκοκυπρίου θα μετράει όσο μετράει η ψήφος κάθε Ελληνοκυπρίου. Το τερατούργημα προωθείται για να εξισωθεί εκλογικά το 82% με το 18%.
Ο Χριστόφιας αποδέχθηκε αυτή την εξοργιστική ρύθμιση και για ψηφοθηρικούς λόγους. Προσδοκά δικαιολογημένα ότι οι Τουρκοκύπριοι θα τον προτιμήσουν εκλογικά από άλλους Ελληνοκυπρίους υποψήφιους, οι οποίοι υποστηρίζουν θέσεις που δεν αρέσουν στην τουρκική πλευρά.
Το θέμα της ασφάλειας
Η λύση του Κυπριακού, όμως, δεν σκόνταφτε στη δομή της εκτελεστικής εξουσίας. Σκοντάφτει και σε κεφάλαια, όπως στο ζωτικής σημασίας θέμα της ασφάλειας. Η Αγκυρα θέτει ως όρο να έχει δικαίωμα μονομερούς επέμβασης στο σύνολο της Κύπρου. Στο εδαφικό, αποφεύγει επιμελώς να προσδιορίσει τα προς επιστροφή εδάφη. Στο ζήτημα των περιουσιών, υπήρξε μία δικαστική εξέλιξη, που δημιουργεί ένα προηγούμενο, το οποίο αμφισβητεί ευθέως την υπόσταση του ψευδοκράτους και βεβαίως ακυρώνει την πολιτική αρπαγής των ελληνοκυπριακών περιουσιών και πώλησής τους με παράνομους τίτλους σε αλλοδαπούς.
Στο μεταξύ, παρά το γεγονός ότι επί της ουσίας οι τουρκικές προτάσεις είναι εκτός του πλαισίου αναζήτησης λύσης που έχει χαράξει ο ΟΗΕ, το σύστημα (και στην Κομισιόν) που καθοδηγείται από τον άξονα Ουάσιγκτον - Λονδίνο, τις θεωρεί εποικοδομητική κίνηση. Ο Χριστόφιας τις έχει απορρίψει, αλλά ο Ταλάτ ισχυρίζεται ότι οι διαπραγματεύσεις γίνονται επ’ αυτών. Ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας το διαψεύδει, δηλώνοντας ότι γίνεται ελεύθερη συζήτηση!
Ολα δείχνουν ότι ο Χριστόφιας έχει αυτοπαγιδευθεί, συμμετέχοντας στο παιχνίδι πολιτικής ενίσχυσης του Ταλάτ. Προσφέρει «δώρα» χωρίς να έχει εξασφαλίσει το παραμικρό αντάλλαγμα. Αντιμετωπίζοντας έντονη κριτική στο εσωτερικό και ουσιαστικό αδιέξοδο στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, ο Κύπριος πρόεδρος έχει περιέλθει σε δυσχερή θέση.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 7.2.2010 http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_1_07/02/2010_389950

Το θεώρημα περί ιθαγένειας και ενσωμάτωσης

Tου Σταυρου Λυγερου
Η χθεσινή εκτός ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή ανέδειξε τις διαφωνίες, που είχε ήδη αναδείξει ο διάχυτος δημόσιος διάλογος. Το νομοσχέδιο διαφέρει κάπως από το κείμενο της νομοθετικής πρωτοβουλίας, που είχε τεθεί σε δημόσια διαβούλευση. Είναι αλήθεια ότι ο υπουργός Εσωτερικών έκλεισε ορισμένες επικίνδυνες «τρύπες», αλλά διατήρησε ανέπαφη την αρχική φιλοσοφία.
Το θεώρημα του πρωθυπουργού είναι ότι η παραχώρηση ιθαγένειας επιφέρει την ενσωμάτωση των μεταναστών. Τα γεγονότα το έχουν σε μεγάλο βαθμό διαψεύσει. Αυτό δεν εμποδίζει την κυβέρνηση να νομοθετεί με στόχο την «πολυπολιτισμική κοινωνία», υπό την επήρεια του ιδεολογήματος ότι το εθνικό κράτος είναι ξεπερασμένο και πρέπει να το ξεφορτωθούμε.
Ο Γ. Παπανδρέου δεν απάντησε σε τρία κρίσιμα ερωτήματα: Πρώτον, τι θα πράξει με το σχεδόν ένα εκατομμύριο παράνομους μετανάστες που ήδη βρίσκονται στην Ελλάδα. Δεύτερον, εάν πρέπει ή όχι να κάνουμε διάκριση των παράνομων μεταναστών με βάση την πολιτισμική συμβατότητά τους και τη δυνατότητά τους για αρμονική ενσωμάτωση. Τρίτον, πώς θα αναχαιτιστεί η συνεχιζόμενη παράνομη είσοδος νέων μεταναστών;
Αντί για απαντήσεις, ο πρωθυπουργός επιδόθηκε σε συναισθηματικές αναφορές. Ευτυχώς, αυτή τη φορά δεν επανέλαβε το άτοπο, πως η απόδοση ιθαγένειας είναι ανθρώπινο δικαίωμα. Το γεγονός, όμως, ότι εμμέσως παρομοίασε τους παράνομους μετανάστες με τους Mικρασιάτες πρόσφυγες είναι ενδεικτικό, όχι τόσο σύγχυσης, όσο της ιδεολογικής εμμονής η Ελλάδα να θεωρείται χώρος και όχι χώρα. Αυτή είναι η αιτία, που από την ομιλία του ουσιαστικά απουσιάζει η κρίσιμης σημασίας διάκριση μεταξύ νόμιμου και παράνομου μετανάστη.
Είναι ορατό διά γυμνού οφθαλμού ότι η κυβέρνηση έχει την τάση «επίλυσης» του μεταναστευτικού προβλήματος με την παραχώρηση ιθαγένειας. Πρόκειται για τάση, που είναι συμβατή με την τρέχουσα πρακτική του ελληνικού κράτους να νομιμοποιεί εκ των υστέρων παράνομες καταστάσεις. Οι περίπου 700.000 νόμιμοι μετανάστες ήταν στη συντριπτική πλειονότητά τους παράνομοι, που νομιμοποιήθηκαν μαζικά σε τέσσερις δόσεις.
Η πείρα απέδειξε ότι κάθε νομιμοποίηση τροφοδότησε το επόμενο κύμα, ενισχύοντας την εντύπωση πως όποιος μπαίνει στην Ελλάδα παρανόμως δεν διώχνεται και κάποια στιγμή νομιμοποιείται. Αντί να δημιουργήσει αντικίνητρα για να συρρικνώσει τις ροές λαθρομετανάστευσης, η κυβέρνηση διευκολύνει την απόδοση ιθαγένειας, γεγονός που εκ των πραγμάτων θα λειτουργήσει ως κίνητρο για ενίσχυση των μεταναστευτικών ροών. Δεδομένου ότι η ανάσχεση της παράνομης εισόδου μεταναστών από τα θαλάσσια σύνορα με την Τουρκία είναι πρακτικά από δυσχερής έως αδύνατη, το βάρος πέφτει σε δράσεις: Πρώτον, να ασκηθεί εκ μέρους της Ε.Ε. ασφυκτική πίεση στην Αγκυρα να δέχεται πίσω όσους εισέρχονται παρανόμως στην Ελλάδα από την τουρκική επικράτεια. Δεύτερον, να οργανωθεί ένας μηχανισμός συνεχούς επαναπατρισμού παράνομων μεταναστών. Η αξία αυτού του μέτρου δεν είναι τόσο ο αριθμός όσο το αποτρεπτικό μήνυμα προς όσους θα ήθελαν να επιχειρήσουν την παράνομη είσοδο στην Ελλάδα.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 9.2.2010: http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_09/02/2010_390069

Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2010

Όλα τα στοιχεία για το κόστος μετακίνησης του πρωθυπουργού και υπουργών με κυβερνητικά LEAR-JET

Γραπτή απάντηση απέστειλε ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Ευάγγελος Βενιζέλος προς τον Βουλευτή του ΛΑΟΣ Κωστή Αϊβαλιώτη, ο οποίος ζήτησε να μάθει με Κοινοβουλευτική Ερώτησή του ποιο είναι το κόστος μετακίνησης των Υπουργών με κυβερνητικά LEAR-JET από τις εκλογές του 2009 και εντεύθεν.

Σύμφωνα με την απάντηση του κ. Βενιζέλου (με ημερομηνία 15/1/2010) το κόστος ποικίλλει από 5.660,80 ως 5.811,20 ευρώ ΚΑΘΕ ΩΡΑ ΠΤΗΣΗΣ (!) ανάλογα με τον τύπο του αεροσκάφους…

«Πρωταθλητής» στις μετακινήσεις είναι ο κ. Παπανδρέου ο οποίος πέταξε από την Ανδραβίδα, την Θεσσαλονίκη και την Καστοριά ως τον …Άγιο Δομίνικο ενώ και ο Αναπληρωτής ΥΠΕΞ κ. Δρούτσας βρέθηκε στις Βρυξέλλες (4 φορές), τα Τίρανα, την Βιέννη, τη Μαδρίτη, το Λουξεμβούργο και αλλού, παρότι ελληνικές αεροπορικές εταιρείες πετούν εκεί.

Σε προορισμούς όπου πετούν ελληνικές εταιρείες πήγε (5 φορές σε 2,5 μήνες) και ο Υπουργός Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου αλλά και εκείνος – παραδόξως – χρησιμοποίησε LEAR-JET.

Σχεδόν 1,1 εκατομμύρια ευρώ στοίχισαν συνολικά οι μετακινήσεις (από 5/10/2009 – 29/12/2009) εν μέσω οικονομικής κρίσεως…

No Platform

Του Δημήτρη Παπαγεωργίου
Δευτέρα, 08 Φεβρουάριος 2010 22:37

Είναι περίεργος, ορισμένες φορές, ο τρόπος με τον οποίο η ιστορία επαναλαμβάνεται. Με τρομακτικές ομοιότητες και ουσιώδεις διαφορές. Σήμερα, αφού κλείσαμε την πρώτη δεκαετία της τρίτης μετά Χριστό χιλιετίας, ξαναζούμε μια περίοδο, που έχει αναρίθμητες φορές διαδραματιστεί. Σαν τη νιοστή επανάληψη ενός σαιξπηρικού δράματος. Με την «εκτελεστική εξουσία» στο ρόλο του διεφθαρμένου άρχοντα, τις διάφορες μη κυβερνητικές, αντιρατσιστικές και κάθε είδους αριστερόστροφες και διεθνιστικές οργανώσεις στο ρόλο του ζηλωτή ιεροεξεταστή, ενώ όσους ακόμα πιστεύουν σε έννοιες όπως το έθνος, η φυλή, η θρησκεία, στον άχαρο ρόλο των αιρετικών.Έτσι ακριβώς μας αντιμετωπίζουν. Ως «αιρετικούς», στους οποίους δεν πρέπει να δίδεται ούτε ακόμη και αέρας για να αναπνέουν. Διάβαζα πρόσφατα, λίγο πριν οι τοίχοι των φυλακών Κορυδαλλού περιορίσουν την πρόσβασή μου στο διαδίκτυο, περί της πολιτικής «no platform» για την οποία πιέζει έντονα ολόκληρο το σύστημα, να υιοθετηθεί έναντι του βρετανικού κόμματος BNP. Τι σημαίνει «no platform»;Είναι η ολοκληρωτική άρνηση του δικαιώματός του να υπάρχει δημόσια και αυτό περιλαμβάνει εμπάργκο, από τον τηλεοπτικό αέρα ως και τις κλειστές εκδηλώσεις του. Κανένα όριο δεν τίθεται ως προς τα μέσα που θα χρησιμοποιηθούν για την επίτευξη αυτού του στόχου. Απαγορεύσεις, απειλές και βία. Μιλάμε δηλαδή για ένα σύγχρονο κυνήγι μαγισσών. Στην Ελλάδα, η κατάσταση δεν διαφέρει καθόλου. Κράτος και παρακράτος (της άκρας αριστεράς και του άβατου των Εξαρχείων) διαγωνίζονται στην καταπίεση των αιρετικών. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τα καμένα βιβλιοπωλεία, τις «δημοκρατικές» απαγορεύσεις στα πανεπιστήμια, τις δολοφονικές επιθέσεις σε μικρά παιδιά; Όλα στο ίδιο πνεύμα με τη δική μου προφυλάκιση. Είναι σαφές. Στο μυαλό τους, οποιοσδήποτε δεν αποδέχεται το μονόδρομο της ισοπεδωτικής παγκοσμιοποίησης και είναι διατεθειμένος να στηρίζει έμπρακτα τις ιδέες του, πρέπει να τεθεί στο περιθώριο, να καταστραφεί οικονομικά ή και να φυλακιστεί. Μας έχουν με την πλάτη στον τοίχο. Ο τοίχος όμως αυτός δεν είναι απαραίτητα το τέλος. Μπορεί κάλλιστα να είναι η αφετηρία. Να μας δώσει το μέρος που θέλουμε, για να στηρίξουμε τα πόδια μας.Έχουμε ένα τεράστιο πλεονέκτημα που δεν έχουν οι παγκόσμιοι εξουσιαστές. Μία ιστορία χιλιετηρίδων, από την οποία αντλούμε δύναμη. Και την - έστω ενδόμυχη - υποστήριξη του λαού μας που σθεναρά αντιτίθεται στην μετατροπή του σε «πληθυσμό». Οι δεσμοί - οι κοινωνικοί - τους οποίους προσπαθούν να σπάσουν, είναι δυνατοί. Υπ' αυτήν την έννοια είμαστε πολύ πιο δυνατοί απ' ό,τι θα μπορέσουν ποτέ να είναι οι «υπουργοί», οι «πρωθυπουργοί» με τους «πραίτορές» τους, που μπορούν να φυλακίζουν και να καταδικάζουν.Αυτή είναι η ώρα για να εντείνουμε τις φωνές μας και να υποστηρίξουμε κάθε προσπάθεια που έχει ως σκοπό την αντίσταση στην Νέα Τάξη που οραματίζονται. Ας γίνουμε το ιστορικό απρόοπτο στους σχεδιασμούς τους. Και κάτι τέτοιο, μαθαίνοντας για τα ανακλαστικά που επεδείχθησαν στην δική μου περίπτωση, μου φαίνεται ολοένα και πιο πιθανό. Το ότι αρκετός κόσμος αντέδρασε στην μεθόδευση αυτή - με τον τρόπο που έγινε δεν μπορεί κανείς να μιλήσει για κάτι άλλο παρά για μεθόδευση - είναι ελπιδοφόρο. Για να πω την αλήθεια δεν το περίμενα - σε αυτήν την ένταση - ούτε εγώ αλλά ούτε και η «πολυκατοικία» ΠΑ.ΣΟ.Κ. - ΣΥ.ΡΙΖ.Α., από τα υπόγεια της οποίας εκπορεύονται οι διάφορες «αντί» οργανώσεις. Και όσο ευχάριστη έκπληξη ήταν για μένα, τόσο δυσάρεστη ήταν γι' αυτούς.Σιγά-σιγά, συνηθίζω και πάλι το στυλό και μαθαίνω να γράφω στα γόνατά μου ή στην «κουκέτα» που κοιμάμαι. Έτσι και οι κάτοικοι της «αριστερής πολυκατοικίας» θα πρέπει να συνηθίσουν στο ότι δεν είναι μόνοι τους στην χώρα μας.
http://www.elkosmos.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=3385:no-platform-&catid=88:editorial&Itemid=276

Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010

Εξουσία που «αποδομεί» την κοινωνία

Tου Χρηστου Γιανναρα
Το να είσαι Ιταλός, Γάλλος, Βρετανός, Ελληνας ή ό, τι ανάλογο δεν δηλώνει μόνο μια συμβατική, κρατική υπηκοότητα. Δηλώνει ότι «ανήκεις» σε μια συλλογικότητα με μεγαλύτερη ή μικρότερη ώς τώρα διαδρομή στην ανθρώπινη Ιστορία – ανήκεις σε μια γλώσσα, σε μια συνείδηση κοινού παρελθόντος, σε κοινή νοο-τροπία, κοινό θησαύρισμα πείρας που παραδίνεται από γενιά σε γενιά και διαμορφώνει συν-ήθειες, ένα κοινό ήθος, περίπου συλλογικό χαρακτήρα.
Οταν στη μητρική σου γλώσσα (τη γλώσσα που σε πρωτομπόλιασε στην κοινή «λογική»: σε σκέψη και κρίση) η συλλογικότητα σημαίνεται ως «κοινωνία» (δυναμική σχέσεων, συμ-μετοχή και αλληλεξάρτηση στην πραγμάτωση της ζωής), δεν είναι δυνατό να έχεις την ίδια οπτική και την ίδια εκδοχή της πραγματικότητας με συνάνθρωπό σου, καθ’ όλα σεβαστόν και αγαπημένο, που στη μητρική του γλώσσα η συλλογικότητα είναι μόνο «societas», δηλαδή «εταιρισμός επί κοινώ συμφέροντι». Αλλη νοο-τροπία και άλλα αντανακλαστικά σκέψης και πράξης διαμορφώνει το νοηματικό και βιωματικό φορτίο της λέξης «α-λήθεια» και άλλο της λέξης «veritas», διαφορετικό της λέξης «νόμος» και διαφορετικό της λέξης «lex» – το ίδιο και με αναρίθμητα ακόμη ζεύγη λέξεων: «λόγος» και «ratio», «πρόσωπο» και «persona», «δημοκρατία» και «res publica» κ. λπ., κ. λπ.
Διαφορετικόν ανθρωπολογικό τύπο διαμορφώνει μια συλλογικότητα με παρελθόν κατακτητικών κυρίως πολέμων, επιθετικών αναζητήσεων «ζωτικού χώρου», αποικιοκρατικών εθισμών, και διαφορετικόν μια άλλη που αιώνες πολλούς κυρίως αμυνόταν, επιβίωνε χάρη στην πανανθρώπινη εμβέλεια της πνευματικής της πραμάτειας. Διαφορετική νοο-τροπία και ήθος χαρακτηρίζει μια συλλογικότητα που η μεταφυσική της αναφορά ήταν πάντοτε ένας Θεός τιμωρός, αμείλικτος δικαστής και σαδιστής πατέρας, η «αμαρτία» παράβαση νόμου, ενοχή, εξαγοράσιμος κολασμός, και διαφορετική προκύπτει μια συλλογικότητα που ξέρει τον Θεό «νυμφίο», «εραστή μανικώτατον» του ανθρώπου και την αμαρτία «αστοχίαν», «απόπτωσιν από του στόχου», του στόχου πληρότητας της ζωής που είναι ο «όντως έρως».
Δεν ανήκουμε σε «εθνότητα», είναι ανεπαρκέστατη η λέξη. Ανήκουμε σε μια γλώσσα, σε μια κοινή ιστορική εμπειρία, σε μια παράδοση και συνέχεια πείρας, νοοτροπίας, μεταφυσικής ελπίδας. Αλλά αυτό το «ανήκειν», το «συνυπάρχειν» με κοινό, συνεκτικό της συλλογικότητας «τρόπο», βιώνεται και κατανοείται σε συνάρτηση πάντοτε με την καλλιέργεια του καθενός, το αισθητήριό του «ποιότητας» της ζωής.
Οι φτηνοί άνθρωποι του ό, τι φάμε ό, τι πιούμε και ό, τι τέλος πάντων ηδονικό αρπάξουμε, παρακάμπτουν το υπάρχειν (που είναι πάντοτε συνύπαρξη) και λογαριάζουν για ζωή το «έχειν»: Να κατέχουν, να εξουσιάζουν, να τα έχουν όλα υποταγμένα στις απαιτήσεις του εγώ. Καταλαβαίνουν τη συλλογικότητα μόνο σαν «κράτος» και το «ανήκειν» μόνο σαν συμβατική «υπηκοότητα». Λογαριάζουν το κράτος σαν εξουσιαστικό μηχανισμό διαχείρισης των κοινών και τους ενδιαφέρει μόνο για όσα χρηστικά τους παρέχει.
Πολύ συχνά, φτηνοί άνθρωποι ορέγονται τη διαχείριση του κράτους, την εξουσία της διαχείρισης. Οχι για να υπηρετήσουν τον δημιουργικό δυναμισμό της κοινωνικής συνοχής, τη γλώσσα, την ιστορική συνείδηση, τη θησαυρισμένη παράδοση, τη μεταφυσική ελπίδα – είναι ευτελείς άνθρωποι, δεν καταλαβαίνουν τίποτε από αυτά. Διψάνε εξουσία από ιδιοτέλεια και μόνο: Να προβληθεί το εγώ τους, να εξαρτώνται όλοι οι άλλοι από αυτούς, να βρίσκονται συνεχώς στη δημοσιότητα, να εισπράττουν κολακείες και χειροκροτήματα. ΄Η για σκοπιμότητες χυδαίου ηδονισμού: Να μπορούν να κλέβουν το δημόσιο ταμείο, να διαπλέκονται με μεγιστάνες του πλούτου και να δωροδοκούνται, να ζουν με πολυτέλεια ονειρώδη για τις ικανότητές τους και την καταγωγική τους ανέχεια.
Αφού λογαριάζουν τη συλλογικότητα μόνο σαν χρηστικό δεδομένο, ωφελιμιστική πραγματικότητα, τι πιο φυσικό να είναι απάτριδες, διεθνιστές, συνεπέστατοι «αποδομιστές» κάθε μη χρηστικής εκδοχής των θεμελίων της συνύπαρξης – της γλώσσας, της παιδείας, της Ιστορίας, της Τέχνης, της πολιτικής, της μεταφυσικής. Και για να προσδώσουν εγκυρότητα στον πρωτογονισμό του ατομοκεντρισμού, καταφεύγουν στην πιο αναχρονιστική και άκριτη ανάγνωση του Μαρξισμού: Βλέπουν τη συλλογικότητα να συγκροτείται μόνο στη «βάση» των παραγωγικών και ανταλλακτικών σχέσεων, επομένως ο πολιτισμός, οι διαφορές των πολιτισμών, η ποικιλία των παραδόσεων, δεν είναι παρά «εποικοδόμημα» σε αυτή την πρωτεύουσα βάση. Πώς λοιπόν να μην είναι πανέτοιμοι, παίρνοντας την εξουσία, να καταστρέψουν τη γλώσσα, να στρεβλώνουν και κατασυκοφαντήσουν την ιστορία του τόπου τους, να διασύρουν την αξιοπρέπεια του λαού τους, να χλευάσουν τη λαϊκή παράδοση και ευσέβεια, να πρακτορεύσουν (με το αζημίωτο) ξένα συμφέροντα;
Η καταφυγή της μηδενιστικής πολιτικής πρακτικής σε μαρξιστικά ψιμύθια, προκειμένου να εξωραϊστεί ο πρωτογονισμός της ακοινώνητης εγωκεντρικής ύπαρξης, δεν περιορίζει το σύμπτωμα σε μόνη την παράταξη της δήθεν Αριστεράς. Στην Ελλάδα τουλάχιστον, η διαχείριση της Παιδείας ανατίθεται (από κάθε κυβέρνηση οποιουδήποτε κόμματος και πρωθυπουργού) σε άτομα του ανθρωπολογικού τύπου των «αποδομιστών». Και αν υπάρξουν διαμαρτυρίες για την προκλητική αυθαιρεσία και αναίδεια αυτών των ατόμων, ξεσηκώνεται αμέσως μια θαυμαστά συντονισμένη συγχορδία υπερασπιστών της «αποδόμησης», συγχορδία από πριμαντόνες της δημοσιότητας που καλύπτουν όλο το «πολιτικό» φάσμα: από τη νεοφιλελεύθερη Δεξιά ώς την πιο φανταιζίστικη τάχα και Αριστερά.
Οταν έγραφε ο Καβάφης: «... το άριστον εκείνο, Ελληνικός – ιδιότητα δεν έχ’ η ανθρωπότης τιμιοτέραν· εις τους θεούς ευρίσκονται τα πέραν», απηχούσε μιαν επίγνωση της ελληνικότητας αυτονόητη στις μέρες του για μεγάλες πληθυσμικές ομάδες (όχι μόνο ελληνόφωνες). Από μια τέτοια επίγνωση (συνάρτηση καλλιέργειας) στερούν τον Ελληνισμό (τον ελλαδικό και της διασποράς) οι θλιβερές συμπλεγματικές φιγούρες που προσλαμβάνονται στο υπουργείο Παιδείας (με κάθε κυβέρνηση) για να οργανώσουν την κοινωνική άμυνα απέναντι στην απειλή του «εθνικισμού».
Οι πολλοί απλοί άνθρωποι που επενδύουν συναισθηματικά σε ιδεολογικές γενικότητες περί ενδόξων προγόνων και πρωτοπορίας άλλοτε στον πολιτισμό, δεν μπορούν πια να έχουν την επίγνωση της καβαφικής ελληνικότητας. Νιώθουν, όμως, να βιάζεται ο ψυχισμός τους από την πολιτική μεθοδικού αφελληνισμού της ελληνόφωνης (ακόμα) κοινωνίας. Και η μόνη λογική εξήγηση που βρίσκουν γι’ αυτό τον βιασμό, συνάγεται από συμπεριφορές που όζουν «πρακτοριλίκι». Δεν είναι μυστικό ότι ο «ξένος παράγων» θέλει από το ελλαδικό κρατίδιο να απεμπολήσει εσπευσμένα την ελληνικότητα της Κύπρου, της Μακεδονίας, του Αιγαίου – τουλάχιστον.
Ολα έχουν μια τιμή. Εκτός από την καβαφική ελληνικότητα.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_07/02/2010_389923
Πηγή: http://www.ifestos.edu.gr/

Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2010

Οι ξένοι στον τόπο μας ή ξένοι στον τόπο μας

2.2.10
Στην Ελλάδα δεν υπήρξε ποτέ ρατσισμός. Υπήρχε -και προ Ψαθά- σουσουδισμός. Κάποιοι «ανερχόμενοι» το «έπαιζαν» αριστοκράτες και μάλιστα ευρωπαίοι αριστοκράτες, και περιφρονούσαν όχι μόνο την ελληνικότητα, αλλά και πάσα άλλη φυλετικότητα.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι προ ετών σε κάποιους «ανεβασμένους» κύκλους «νεοπροοδευτικών» είχαν γίνει συρμός σαν ονειδιστικοί όροι τα «Κατίνα» και «κατινισμός». Ωσάν το λαϊκό όνομα Κατίνα να είχε κάτι μιασματικό!
Την έκφραση του σουσουδισμού αυτού τη βρίσκουμε από παλιά σε πολλές....... εκφράσεις της ζωής μας, ακόμη και στην ιστορία μας. Σήμερα θρηνούμε όλοι για τη συμφορά που έπληξε την Αϊτή και λησμονούμε ότι κάτι οφείλουμε σ' αυτήν. Και τούτο το «κάτι» το αποκάλυψα το 1971 στη «Γενική Ιστορία» μου, με την οποία μορφώθηκαν ιστορικά τρεις γενεές Ελληνοπαίδων. Απεκάλυπτα τότε ότι ο πρώτος αρχηγός κράτους που αναγνώρισε την ελληνική επαναστατική κυβέρνηση ήταν ο μαύρος Πρόεδρος της Αϊτής Ζαν Πιέρ Μπουαγιέ, πρώην δούλος. Και σημείωνα σε υποσημείωση με πικρία: «Τον άνθρωπο αυτόν όχι μόνο δεν τον έχουμε τιμήσει, αλλά τον έχουμε παντελώς αγνοήσει. Ίσως διότι η μαυρίλα και η πρώην δουλοσύνη του ενοχλούν». Κι έναν χρόνο μετά την πτώση της δικτατορίας συμπλήρωνα: «Ευελπιστούμε ότι ο ελληνικός πνευματικός κόσμος και το ελληνικό κοινοβούλιο θα εγκαταλείψουν τον σουσουδίστικο αριστοκρατισμό τους και θα τιμήσουν τον αγνοημένο αυτόν φιλέλληνα».
Ας έλθουμε όμως τώρα σε ένα άλλο μαύρο πρόβλημα. Εδώ και χρόνια, μετά τον κατακλυσμό των λαθρομεταναστών που πλήττει τη χώρα μας και ο οποίος κατά ένα σημαντικό μέρος εντάσσεται στα ευρύτερα στρατιωτικοπολιτικά σχέδια της Τουρκίας (και όχι μόνον), προτού καν εκδηλωθεί κάποια οργανωμένη αντίδραση, πέρα από κάποια μεμονωμένα περιστατικά, εκδηλώθηκε οργανωμένος, συγκροτημένος, καλά βολεμένος -κυρίως στον Τύπο και σε θέσεις κλειδιά- ένας (υπερφυλετικός τάχα) κραυγαλέος σουσουδισμός: «Ρατσισμός, ρατσισμός! Εκπέμπουμε σήμα κινδύνου! Εν όψει φασισμός!». Κι όλα αυτά εκπορεύονταν από ανθρώπους τόσο εύπορα ρατσιστές, ώστε η οσμή του Έλληνα να τους βρωμά! Ευρωπαίοι γαρ!
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι ο πιο ρατσιστικός χώρος της Ελλάδος είναι το Κολωνάκι και τα πέριξ, όπου τεμπελοσκυλιάζουν όλα τα προοδευτικά «κουμάσια» μας.Σε αυτόν τον ιερό χώρο (πλατεία Φιλικών βλέπεις!) σχεδιάστηκε και το μεγαλεπήβολο πρόγραμμα της ελληνοποιήσεως των ακαθορίστου αριθμού ξένων που οι πλείστοι διά εισβολής -έστω και χωρίς όπλα- έχουν εισέλθει στη χώρα μας.
Διότι πάσα παραβίαση συνόρων θεωρείται εισβολή. Και η οποιαδήποτε ανοχή έναντι του φαινομένου αυτού συνιστά προσβολή. Τώρα, όμως, βρισκόμαστε μπροστά -για να δείξουμε κι εμείς ευρωπαϊκό πρόσωπο- σ' ένα φαινόμενο που οι Γάλλοι ονομάζουν fait accompli (= τετελεσμένο γεγονός). Αν περάσεις από την Ομόνοια κι ακούσεις ελληνική φωνή θα είναι από... Αλβανό! Μόνον η λέξη με τα τρία άλφα, που καθιστά συνονόματους τους Ελληνόπαιδες, συνιστά «ταυτότητα»!
Κατά των ξένων ποτέ δεν έγραψα. Κατά των κοιλιοφρόνων και δουλοφρόνων Ελλήνων έγραψα και γράφω αδιαλείπτως, διότι απλούστατα έχασαν το ελληνικό ήθος. Γι' αυτό άλλωστε πολεμήθηκε τόσο σκληρά από τον προοδευτικό μας σουσουδισμό το βιβλίο μου «Ελληνική Ζωονομία, ήτοι ζωοφυσική μελέτη των συγχρόνων Ελλήνων», που βγήκε το 1986. Πολλοί στις σελίδες του αναγνώρισαν τον εαυτό τους. Στο βιβλίο αυτό σε μια σελίδα έγραψα ότι κάποια στιγμή οι ξένοι θα μας σώσουν. Που δεν είχαν έλθει ακόμα. Διότι, συμπλήρωνα, αυτοί θα δουλεύουν για να καθόμαστε εμείς, αυτοί θα γεννούν και θ' ανατρέφουν παιδιά, διότι εμείς -ως ευρωκατσίβελοι- ανατρέφουμε... σκυλιά. Κι έπεσαν οι ζωόφιλοι να με φάνε...!Συνεπώς δεν δυσπιστώ προς τους ξένους, ούτε φοβάμαι τους ξένους. Προ πολλών ετών μάλιστα, όταν αρθρογραφούσα στον «Ελεύθερο Τύπο», είχα καταπολεμήσει μια «προοδευτική» άποψη ότι θα τους χρησιμοποιήσουμε όπως οι αρχαίοι Αθηναίοι τους δούλους! Δυσπιστώ όμως -και μάλιστα σφοδρώς- προς τους κατά ταυτότητα Έλληνες. Δυσπιστώ προς την πανσοφία -που συχνά εξελίσσεται σε ουρανομήκη βλακεία- των ιθυντόρων μας. Διότι, όπως έγραφε για κάποιους ο Νίτσε, αντί να έχουν το μυαλό στο κεφάλι, το έχουν στα... πόδια.
Tου ΣΑΡΑΝΤΟΥ Ι. ΚΑΡΓΑΚΟΥ http://www.thermopilai.org/
Πηγή: http://ventetta.blogspot.com/2010/02/blog-post_4897.html

Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010

Θράκη τέλος; Η Ευρώπη προωθεί την κατάργηση της Συνθήκης της Λοζάνης, ως αναχρονιστική!!!

Ζητούν να τιμωρούνται όσοι έλληνες θα προσπαθήσουν να υπερασπιστούν τον ελληνισμό! Η Ευρώπη «στήνει» την ανεξαρτησία της Θράκης. Η σιωπή του Παπανδρέου αποδεικνύει το μεθοδικό ξεπούλημα το οποίο συντελείται.

Πριν από μερικές ημέρες είχαμε παρουσιάσει την επικείμενη στημένη ψηφοφορία και είχαμε προσδιορίσει την επικινδυνότητα μεταβολής του υπάρχοντος πολιτειακού καθεστώτος το οποίο συγκεκριμένοι κύκλοι της Ευρώπης προσπαθούν να επιβάλουν στην Ελληνική Θράκη, παραδίδοντάς την ουσιαστικά σε μία κατάσταση περίπου όπως ήταν το Κόσοβο πριν από την εμφύλια διαμάχη που ξέσπασε και η οποία ξεκίνησε τη δημιουργία του ανεξάρτητου ψευδοκράτους του Κοσόβου (του οποίου η υπόσταση σήμερα αμφισβητείται από πάρα πολλά κράτη).

Η Ολομέλεια της Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, λοιπόν, ασχολήθηκε με το ψήφισμα 1704 (2010)1 που είχε τίτλο «Θρησκευτική ελευθερία και ανθρώπινα δικαιώματα των μη μουσουλμανικών μειονοτήτων στην Τουρκία και την μουσουλμανική μειονότητα στην Θράκη», το οποίο τελικά και εγκρίθηκε με πλειοψηφία 102 ψήφων υπέρ, 18 κατά και 4 αποχές.Την έκθεση του συγκεκριμένου ψηφίσματος εισηγήθηκε ο Γάλλος βουλευτής Μισέλ Υνό (Michel Hunault), από την ομάδα των Ευρωπαίων Δημοκρατών (σύμφωνα με πληροφορίες, συγκαταλέγεται από τους φίλους του κ. Σαμαρά)!!!Το συγκεκριμένο ψήφισμα της Ολομέλειας της Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, ουσιαστικά προσπαθεί να καταργήσει κυριολεκτικά τη Συνθήκη της Λοζάνης και θέτει παράξενες αιτιάσεις σχετικά με θέματα που αφορούν έλληνες πολίτες (αμφισβητεί τον άξονα στον οποίο έγινε η Συνθήκη της Λοζάνης, βάσει του οποίου οι διαμένοντες στην Ελλάδα μουσουλμάνοι είναι έλληνες πολίτες), ενώ ταυτόχρονα αποδέχεται τις αστήρικτες αιτιάσεις της Άγκυρας περί «τούρκων πολιτών» στην Ελληνική Θράκη
Η παρέμβαση στα εσωτερικά ζητήματα μίας χώρας αντίκειται στις αρχές δημιουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και καθιστά αυτομάτως εχθρικά κείμενη προς την Ελλάδα την συγκεκριμένη επιτροπή, περί Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η οποία συγκλήθηκε έπειτα από διεργασίες του τουρκικού λόμπι στις Βρυξέλλες…!Μέχρι στιγμής, καμία τοποθέτηση δεν υπάρχει από την ελληνική κυβέρνηση για το συγκεκριμένο θέμα, το οποίο έχουν φροντίσει να καλύψουν πλήρως ΟΛΑ τα ΜΜΕ της χώρας, αποκρύπτοντας από τους έλληνες πολίτες –και κυρίως από τους έλληνες της Θράκης που είναι και άμεσα ενδιαφερόμενοι αυτού του ψηφίσματος- τις μεθοδεύσεις που γίνονται εις βάρος της ελληνικής κυριαρχίας στην ελληνική Θράκη.Έτσι, η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης καλεί την Ελλάδα(!) και την Τουρκία να αντιμετωπίζουν όλους τους πολίτες χωρίς διακρίσεις και χωρίς να επηρεάζονται από τον τρόπο που η γειτονική χώρα αντιμετωπίζει τους δικούς της πολίτες. Μόνο που η συγκεκριμένη αιτίαση του Συμβουλίου της Ευρώπης στηρίζεται αποκλειστικά σε λεκτικά επιχειρήματα της Άγκυρας και σε συγκεκριμένα πρόσωπα που δρουν στη Θράκη κάτω από την εποπτεία του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής… Φυσικά, οι ψηφίσαντες ευρωβουλευτές, τοποθετούν την Ελλάδα και την Τουρκία στο ίδιο επίπεδο καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων, παραγράφοντας αυτομάτως τις μεθοδεύσεις της Άγκυρας κατά του ελληνισμού της Τουρκίας, τον οποίο και κατάφεραν οι πολιτικές των πογκρόμ να εξαφανίσουν (από 120.000 έλληνες σήμερα υπάρχουν μόνο 1.500!!!).«Η συνεχής προσφυγή των δύο αυτών χωρών στην έννοια της αμοιβαιότητας, προκειμένου να αρνηθούν στις μειονότητές τους τα δικαιώματα που τους εξασφαλίζει η Συνθήκη της Λοζάνης, είναι αναχρονιστική και μπορεί να ζημιώσει την εθνική ενότητα της κάθε χώρας στις αρχές αυτές του 21ου αιώνα», υποστηρίζουν οι βουλευτές και ζητούν η αντιμετώπιση των μειονοτήτων να γίνεται πλέον από κάθε χώρα, βάσει της Ευρωπαϊκής Συνθήκης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Και με αυτόν τον τρόπο, χαρακτηρίζοντας ως «αναχρονιστική» την Συνθήκη της Λοζάνης, το Συμβούλιο της Ευρώπης τολμά να επιχειρήσει την κατάργησή της, ενώ θα έπρεπε να αγωνίζεται για την στήριξή της. Ο «εκμοντερνισμός» της πολιτικής περί μειονοτήτων, που ασκείται σε απομακρυσμένες, για τους ευρωβουλευτές, χώρες, φαίνεται πως δεν δύναται να καταγράψει την σοβαρή πιθανότητα δημιουργίας έκρυθμων πολιτικών (και όχι μόνο) καταστάσεων, τις οποίες φυσικά δεν θα βιώσουν οι ίδιοι…Αντίθετα, καλούν τις δύο χώρες να πάρουν μέτρα υπέρ των θρησκευτικών μειονοτήτων, στα θέματα εκπαίδευσης και ιδιοκτησίας και να συμβάλλουν ώστε η πλειοψηφία να μην αντιμετωπίζει τις μειοψηφίες αυτές ως να είναι ξένες στην χώρα τους. Φυσικά, από το ίδιο το ψήφισμα, προκύπτει πως οι συντάκτες του αγνοούν πλήρως την ομαλή διαβίωση των μουσουλμάνων και των χριστιανών στην Θράκη, όπως αγνοούν (ή θέλουν να αγνοούν) την άνθιση των χώρων λατρείας του Ισλάμ στην ελληνική αυτή περιοχή. Αντίθετα, θέλουν να εμμένουν σε απόψεις που τους έχουν μεταφερθεί μονομερώς από την τουρκική πλευρά.Επίσης, οι ευρωπαίοι εταίροι μας, συνιστούν στις δύο χώρες να προχωρήσουν στην τελική επικύρωση της «Σύμβασης πλαίσιο για την προστασία των μειονοτήτων » (STE-157) και της Ευρωπαϊκής Χάρτας για τις Περιφερειακές και Μειονοτικές Γλώσσες.Κι επειδή οι ψηφίσαντες ευρωβουλευτές γνωρίζουν πολύ καλά τι ακριβώς σημαίνει αυτό το κύμα των αναίτιων παραχωρήσεων εκ μέρους της Ελλάδας, μέσω του ίδιου του ψηφίσματος προτείνουν την λογοκρισία στα Μέσα ενημέρωσης και την δίωξη όσων χρησιμοποιούν "γλώσσα μίσους", και ζητάει από την Ελλάδα να επιτρέψει την εκλογή του Μουφτή. Δηλαδή, με απλά λόγια, απαιτούν την φίμωση των πάντων, έως ότου υλοποιηθεί το επαίσχυντο ψήφισμά τους. Δεν επιθυμούν αντεπιχειρήματα, δεν επιθυμούν ενημέρωση των ελλήνων πολιτών, δεν επιθυμούν καν την δυνατότητα αντίδρασης στην σχεδιαζόμενη εμπλοκή της Ελληνικής Θράκης σε μία περίοδο κατά την οποία ούτε η Ευρώπη, ούτε η παγκόσμια κοινότητα θα αισθάνονται υπερηφάνεια για τα όσα πρόκειται να συμβούν. Ούτε λίγο, ούτε πολύ, περνώντας σε άκρως φασιστικές μεθόδους, οι ευρωπαίοι εταίροι μας, μέσω του ψηφίσματός τους, προχωρούν στην πιθανότατη σμίκρυνση της Ελλάδας. Και αυτή θα είναι μόνο ο αρχή, δυστυχώς, εάν δεν υπάρξει η αντίσταση των ελλήνων πολιτών, τους οποίους οι αχυράνθρωποι των Βρυξελλών δείχνουν να τρέμουν, γι αυτό άλλωστε προχωρούν και σε προτάσεις διώξεων. Η άγνοιά τους, δε, γύρω από την πραγματικότητα, είναι τέτοια, που προτείνουν την ψήφιση του Μουφτή, ενώ αυτό δεν ισχύει ούτε στην Τουρκία, η οποία είναι ισλαμικό κράτος!!! Σε αυτό το σημείο, να τονιστεί πως η ψήφιση Μουφτή, σημαίνει δημιουργία αριθμού πιστών μουσουλμάνων οι οποίοι θα χρησιμοποιηθούν ως μέσο πολιτικής και εθνικής πίεσης από την Άγκυρα (υποκειμενικά και όχι αντικειμενικά), προκειμένου να πραγματοποιηθεί το επόμενο βήμα, δηλαδή αυτό της ανεξαρτησίας της Θράκης (με σημαία το μισοφέγγαρο και τα τρία αστέρια που συμβολίζουν την Τουρκία, την Κύπρο και την Θράκη)… Όλα αυτά, όμως, μάλλον είναι «ψιλά γράμματα» για τους «γκαζοτενεκέδες» (όπως θα τους χαρακτήριζε ο αείμνηστος Γιαννόπουλος) των Βρυξελλών. Η απόφασή τους έχει παρθεί και στην ελληνική κυβέρνηση –αλλά και στους έλληνες πολίτες- πέφτει το βάρος της αντίδρασης, της αντίστασης, στους σχεδιασμούς που γίνονται εις βάρος της Ελλάδας.Το ψήφισμα ζητάει επίσης από την Ελλάδα, να οργανώσει Εθνική εκστρατεία "κατά του Ρατσισμού και της "έλλειψης ανεκτικότητας". Δηλαδή, με απλά λόγια, ζητείται από τη κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου να δημιουργήσει έναν μηχανισμό προπαγάνδας, ο οποίος θα επιβάλει στους έλληνες πολίτες το ανθελληνικό αυτό ψήφισμα. Οι έλληνες πολίτες πρέπει να είναι ανεκτικοί, ακόμη και εάν απειλούνται με αφανισμό, με εκδίωξη από τις πατρογονικές τους εστίες και ποιος ξέρει τι άλλο…
Η Θράκη, λοιπόν, βρίσκεται προ της Κοσοβοποίησής της όσο ποτέ άλλοτε και οι ασθενείς φωνές ανησυχίας, γίνονται πλέον κυνηγημένες (από την Ευρώπη) φωνές αντίστασης. Οι έλληνες της Θράκης έχουν ανάγκη της πλήρους και έμπρακτης στήριξής τους, επειδή στην πραγματικότητα κινδυνεύει η χώρα μας να εμπλακεί σε επικίνδυνες ατραπούς, οι οποίες πιθανότατα θα σημάνουν και την σμίκρυνσή της, επιβεβαιώνοντας έτσι το γνωστό ρηθέν της κυρίας Ψαρούδα Μπενάκη, περί «γεωγραφικής σμίκρυνσης της Ελλάδας»…Τέλος, να σημειωθεί πως η «έγνοια» των ευρωπαίων για εβραϊκά μνημεία και τάφους, καθώς και για ταφικά μνημεία ευρωπαίων καθολικών, είναι πολύ μεγαλύτερη από την ευθύνη τους να βάλουν φωτιά στην πυριτιδαποθήκη που λέγεται Βαλκάνια…
Το πρωτότυπο κείμενο του ψηφίσματος στην Αγγλική: http://assembly.coe.int/Mainf.asp?link=/Documents/AdoptedText/ta10/ERES1704.htm

Όταν οι μάσκες πέφτουν...

Δελτίο Τύπου της Νεολαίας Ορθόδοξου Συναγερμού
Πάντειο Πανεπιστήμιο.
Οι πολύ γνωστοί και καθόλου άγνωστοι επιτέθηκαν για μια ακόμη φορά σε φοιτητή μέσα στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.
Αυτή η φορά όμως είναι ξεχωριστή, επιτέθηκαν στον μεταπτυχιακό φοιτητή Ιωάννη Χρύση, μέλος της ΝΕ.Ο.Σ., ένας φοιτητής με ιδιαίτερες ικανότητες. Πρέπει κάποιος να είναι πραγματικό ανθρωπόμορφο κτήνος για να επιτεθεί σε ένα παιδί σαν τον Γιάννη Χρύση. Πρέπει μέσα στο μυαλό και στην ψυχή να μην υπάρχει τίποτα πέρα από μίσος και από μίσος. Πρέπει να μην έχει κανένα ανθρώπινο χαρακτηριστικό.
Τέτοια άτομα ο Υπουργός ΠΡΟ.ΠΟ. κ. Χρυσοχοΐδης αφήνει ανενόχλητα να καταλαμβάνουν δημόσια περιουσία για να κάνουν πραγματικά αποτρόπαιες πράξεις, όπως η παραπάνω. Να καταλαμβάνουν δημόσια περιουσία για να οργανώνουν αυτές τις πράξεις, αλλά και να τις επιδεικνύουν ως λάφυρα στο Διαδίκτυο. Ό,τι και να κάνουν παραμένουν όμως «παιδιά».
Τα όρια ξεπεράστηκαν, η ανοχή τελείωσε, η οργή ξεχειλίζει.
http://www.neolaialaos.gr/

Επιστολή προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας

Κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας

Απεφάσισα να σας ενοχλήσω διότι ως πολίτης νιώθω ότι βάλλομαι από κάθε πλευρά. Πρωτίστως όμως νιώθω ότι βάλλεται η αξιοπρέπεια και η λογική μου.

Κατάγομαι από Έλληνες πρόσφυγες του Πόντου. Γνωρίζω, όσο λίγοι δυστυχώς, το τι σημαίνει να βάλλεται η ανθρώπινη αξιοπρέπεια και η ελευθερία. Γνωρίζω και κατανοώ όσο λίγοι ίσως στην Πατρίδα μου, κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας, τον κατατρεγμό. Γνωρίζω κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας τον διωγμό, την φτώχια, την πείνα. Γνωρίζω τι σημαίνει η απώλεια γονέως σε μάχη. Ο πατέρας μου είναι ορφανός κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας από τα οκτώ του χρόνια. Γιατί ο δικός του πατέρας πότισε με το αίμα του τα άγια χώματα της Μακεδονίας μας.

Όλα όσα περιγράφω δεν τα γνωρίζω εκ προσωπικής πείρας αλλά από ανθρώπους, πολλούς ανθρώπους, που μου τα είπαν και μου τα ξαναείπαν, τόσες πολλές φορές που είναι σαν να τα έζησα κι εγώ μαζί τους. Δεν κουβαλάω μίσος στην καρδιά μου κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας. Πόνο και θλίψη μόνον έχω. Και για όλους αυτούς που τα έζησαν και για όλους αυτούς που τα σκηνοθέτησαν.

Έχω ζήσει επίσης κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας, και την οικονομική μετανάστευση. Ο πατέρας μου, για πολλά χρόνια, επέλεξε να εργαστεί εκτός Ελλάδος προκειμένου να ζήσει και ο ίδιος και η οικογένειά του.

Κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας. Ζήσαμε αρκετά χρόνια ΝΟΜΙΜΑ, σε περιβάλλοντα ξένα, αλλόγλωσσα, συχνά εχθρικά. Όμως ο στόχος ήταν ένας. Να ζήσουμε. Και ζήσαμε κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας με αξιοπρέπεια και με την Ελλάδα στην καρδιά μας. Ποτέ δεν προσβάλλαμε οτιδήποτε από τις χώρες που μας φιλοξένησαν. Ποτέ δεν βρεθήκαμε εκεί παρανόμως, δίχως ιατρικές εξετάσεις κι εμβολιασμούς, ποτέ δεν κάναμε κάτι που θα προκαλούσε τις εκεί αρχές και τον τρόπο ζωής. Αντιθέτως. Ζήσαμε ειρηνικά, οι γονείς μου εργάστηκαν σκληρά, σε ισλαμικό περιβάλλον, με πολύ μεγάλο πόνο ψυχής για την απουσία από την Πατρίδα, από την οικογένεια και από τους φίλους.

Κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας. Διάβασα το βιογραφικό σας στην προσπάθειά μου να επικοινωνήσω μαζί σας. Δεν έμαθα πολλά περισσότερα από όσα ήδη γνώριζα. Όπως επίσης δεν διάβασα πουθενά στο βιογραφικό σας για την μεγάλη αγάπη που δείξατε, λίγο καιρό πριν την εκλογή σας, προς την γλώσσα και την διατήρησή της. Πληροφορία που με κάνει να πιστεύω ότι κατά βάθος, ο Κάρολος Παπούλιας και μάλλον όχι ο πρώτος πολίτης αυτής της χώρας, διατηρεί μνήμη, διατηρεί συνείδηση, διατηρεί ελπίδα. Δεν προσβάλλω με την προηγουμένη μου φράση τον Πρόεδρο αλλά θίγω την αδυναμία του Προέδρου να δράσει ουσιαστικώς λόγω πολλαπλών επεμβάσεων διαφόρων κυβερνήσεων που πέρασαν από τον τόπο μου. Επίσης, κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας, γνωρίζω την μεγάλη αγάπη που διατηρείτε για τον τόπο σας και ιδίως για την Ήπειρο.

Όμως κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας. Είστε νομικός και κατέχετε, γνωρίζετε. Είστε ένα πρόσωπο με πολιτική δράση σε αυτόν τον ρημαγμένο τόπο. Είστε ένας άντρας που έδρασε δίπλα στον Αντρέα Παπανδρέου και τον ακολουθήσατε με σύνεση και μέτρο. Βρεθήκατε υπουργός εξωτερικών που σεβόταν και την ιστορία της Πατρίδος του και την αξιοπρέπεια των συμπολιτών του που τον είχαν εκλέξει.

Όλα αυτά κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας όμως συνέβαιναν έως εχθές. Σήμερα κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας, προετοιμάζεστε για μία δεύτερη θητεία στην Προεδρία και συγχαρητήρια γιʼ αυτό. Θα ήθελα όμως ως πολίτης να σας θέσω ένα καίριο ερώτημα. Τι ακριβώς εκπροσωπείτε κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας; Μήπως έναν λαό που κινδυνεύει να χάσει την ταυτότητά του; Μήπως έναν λαό που από παντού βάλλεται καθημερινώς, την μία με οικονομικά μέτρα που τον κάνουν φτωχότερο, την άλλη με άθλια τηλεοπτικά προγράμματα που τον κάνουν όλο και πιο άσκεφτο, την άλλη με διαρκείς προσβολές επί των εθνικών του θεμάτων, την άλλη με διαρκή εισροή ΛΑΘΡΟ-μεταναστών που αλώνουν εκ των έσω την εθνική του υπόσταση; Τι ακριβώς λοιπόν εκπροσωπείτε κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας;

Εξ όσων γνωρίζω, θεωρητικώς και βάσει Συντάγματος εκπροσωπείτε τον Ελληνικό λαό. Μήπως όμως τον είδατε κάπου κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας; Μήπως αυτόν τον καταβασανισμένο και κουρασμένο λαό χρειάζονται κάποιοι για να εξακολουθούν να πράττουν τα όσα πράττουν; Μήπως κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας πιστέψατε έστω και για μία στιγμή ότι είστε Πρόεδρος μίας χώρας δίχως ταυτότητα και δίχως ιστορία; Μήπως κύριε Πρόεδρε όλο αυτό το σύστημα της διαβρώσεως σάς έχει δηλητηριάσει κι εσάς με τον τρόπο του και με τις μεθόδους του; Γιατί εάν συμβαίνει κάτι τέτοιο κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας μάλλον διαπράττω ένα μέγιστο λάθος γράφοντας αυτήν την επιστολή. Και προς εσάς, γιατί σας προσβάλλω και προς εμένα γιατί με εκθέτω.

Εάν όμως κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας δεν διαπράττω λάθος. Εάν όλα αυτά που προανέφερα και θα αναφέρω παρακάτω αληθεύουν, τότε κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας, οφείλετε, έχετε ιερότατο χρέος προς τους προγόνους σας, προς τους συμπολίτες σας και προς το Σύνταγμα της Ελλάδος, της οποίας Πρόεδρος είστε, να λάβετε θέση. Να ενημερωθείτε και να σκεφθείτε.

Να πράξετε όπως θα έπραττε οιοσδήποτε Έλλην αρχηγός (έστω και τύποις) προκειμένου να διατρανώσει ότι οι αξίες που υποτίθεται εκπροσωπεί, είναι αξίες Έλληνος στρατιώτου, μαχίμου εκ του χώρου εφʼ ω ετάχθη. Εάν κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας εξακολουθείτε να διατηρείτε έστω και μέρος των αξιών σας, οφείλετε, χρωστάτε στους συμπολίτες σας την λήψη θέσεως και την ενημέρωσή τους. Οφείλετε την λήψη αποφάσεων.

Γνωρίζω ότι σας ζητώ τα μέγιστα κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας. Γνωρίζω ότι η θέση που κατέχετε είναι αδύναμη από πολιτικής πλευράς.

Από πλευράς λόγου όμως κύριε Πρόεδρε; Είναι αδύναμη; Ο κύριος Μίκης Θεοδωράκης έλαβε θέση. Ο κύριος Στέφανος Ληναίος έλαβε θέση. Εγώ και χιλιάδες συμπολίτες μας λάβαμε θέση. Ζητάμε την πατρίδα που μας άφησαν οι πρόγονοί μας ολόκληρη κι όχι κουτσουρεμένη. Ζητάμε να κατοικείται η Ελληνική επικράτεια από Έλληνες. ΕΛΛΗΝΕΣ κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας. Αυτούς τους ξυπόλυτους που έφτιαξαν πολλάκις πολιτισμούς και τους χάρισαν σε όλη την ανθρωπότητα. Γιατί επιτρέπετε εσείς κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας την εκ των έσω άλωση; Γιατί δεν μας σέβεστε; Γιατί δεν έχετε μνήμη;

Γιατί κύριε πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας Έλληνας σημαίνει μεγάλος. Αγαθός. Καλός. Δημιουργός πολιτισμών και ανθρωπιάς. Είναι αυτός που αγκάλιασε κάθε πρόσφυγα που έφτασε σε αυτόν τον τόπο γιατί κι ο ίδιος υπήρξε πολλάκις πρόσφυγας. Είναι αυτός που μοιράστηκε με κάθε πεινασμένο το παξιμάδι του γιατί κι ο Έλληνας πολλάκις υπήρξε πεινασμένος. Είναι αυτός που περιέθαλψε κάθε κατατρεγμένο γιατί κι ο Έλληνας πολλάκις υπήρξε κατατρεγμένος. Είναι αυτός που συγχώρησε κάθε κακία εις βάρος του γιατί ο Έλληνας πάντα ήταν μεγαλόψυχος. Πάντα ήταν αγαθός και φιλότιμος. Πότε κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας ελάβαμε εμείς κάτι ανάλογο; Πότε κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας κάποιος ήταν τόσο μεγαλόψυχος και τόσο αδικημένος όσο ο Έλληνας;

Και τώρα κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας βιώνουμε μία ισοπέδωση.

Τώρα κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας δεν έχουμε την δυνατότητα να ζήσουμε τα παιδιά μας. Πάντα σε αυτόν τον τόπο οι άνθρωποι ήταν φτωχοί. Όμως είχαν όνειρα. Εμείς είμαστε πιο φτωχοί από ποτέ. Μας λείπει και το χρήμα και ο χρόνος και τα όνειρα. Δεν έχουμε την ικανότητα να σκεφθούμε γιατί η τηλεόραση και η παραπληροφόρηση μας νανουρίζουν γλυκά. Δεν έχουμε την δυνατότητα να μάθουμε στα παιδιά μας την ιστορία τους και την γλώσσα τους, και γιατί δεν μας την έμαθαν και λόγω ελλείψεως χρόνου, επιτρέποντας στις Φιλιππινέζες να τους μαθαίνουν την δική τους.

Δεν προλαβαίνουμε γιατί εργαζόμαστε νυχθημερόν. Δεν προλαβαίνουμε να τα αγαπήσουμε και να τα χαρούμε, έχοντας απόλυτο συνείδηση ότι αυτά τα παιδιά ως ενήλικες αύριο το λιγότερο που θα γίνουν είναι δυστυχισμένοι. Δεν έχουμε το κουράγιο να μιλήσουμε ή να αγγίξουμε ή να δούμε τον σύντροφό μας. Δεν γνωρίζουμε τις ανάγκες μας γιατί δεν υπάρχουμε ως άνθρωποι αλλά μόνον ως παραγωγικοί μηχανισμοί. Και ξαφνικά κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας ξυπνήσαμε. Δεχτήκαμε τόσα χαστούκια και δεν αντιδράσαμε. Αλλά τώρα ξαφνικά ξυπνήσαμε.

Χάσαμε την χαρά μας. Χάσαμε την ζωή μας. Χάσαμε την οικογένειά μας. Χάσαμε τα παιδιά μας. Χάσαμε τις ελπίδες μας. Όμως κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας τώρα κινδυνεύουμε να χάσουμε το ιερότερο όλων. Την ΠΑΤΡΙΔΑ. Κι αυτό από μόνο του μας ξύπνησε. Μας θύμισε ότι ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ, ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΙΜΙΟΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙ Η ΠΑΤΡΙΣ.

Τώρα κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας ζούμε στην Πατρίδα μας ως διωκόμενοι. Επιθυμούμε παιδεία για τα παιδιά μας με στόχο την αξιοποίηση της ευφυίας τους και όχι την αχρήστευση του νοός τους. Αναζητούμε μία Ελλάδα Ελλάδα, ζωντανή, δίχως ρουσφέτια, προσωπικά συμφέροντα και οικονομικές ατασθαλίες. Θέλουμε μία υγιή αγροτική οικονομία, μία υγιή κτηνοτροφία, μία υγιή βιομηχανία. Πού είναι όλα αυτά κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας;

Όλα αυτά που δεν έκαναν οι κυβερνώντες καλούμαστε να τα πληρώσουμε με το αίμα της ψυχής μας. Καλούμαστε να φωνάξουμε, να αγωνιστούμε, να θυσιαστούμε, εάν αυτό απαιτείται, για το ιερότερο όλων. Η Πατρίς κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας δεν είναι κάτι άψυχο. Είμαστε όλοι εμείς.

Είναι οι παππούδες μας, οι γονείς μας, εμείς. Είναι τα παιδιά μας, είναι τα εγγόνια μας. Είναι ο ήλιος, η θάλασσα, ο ουρανός, η γη μας. Είναι το ΚΑΛΗΜΕΡΑ και το ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ. Είναι η ιστορία μας. Είναι το χθες και το αύριο. Εάν κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας δεν υπάρχει αύριο, δεν υπάρχει ελπίς, τότε δεν υπάρχει Πατρίς. Έχουμε αυτό το δικαίωμα κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας;

Κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας, εμείς οι πολλοί, αυτοί που ψηφίζουν και δίνουν το δικαίωμα σε κάποιους, συχνάκις άσκεφτους, να μας κυβερνούν δεν έχουμε ούτε πολιτικές βλέψεις, ούτε κυβερνητικές θέσεις επιθυμούμε, ούτε μας αρέσει που βγαίνουμε από την αφάνειά μας. Είστε έξυπνος άνθρωπος και αντιλαμβάνεστε τα τεκταινόμενα. Πιστεύω ότι έχετε την πληροφόρηση που χρειάζεστε για να αντιληφθείτε τα γεγονότα.

Ο κύριος Μίκης Θεοδωράκης και ο κύριος Στέφανος Ληναίος είναι δύο άνδρες που εκτέθηκαν λαμβάνοντας μία έντιμη θέση απέναντι στις τελευταίες εξελίξεις. Κι όχι μόνον αυτοί. Τα γεγονότα που αναφέρομαι είναι ευκόλως αναγνωρίσιμα. Άλωσις εκ των έσω με δύο τρόπους. Παιδεία και αλλοίωση πληθυσμιακή. Οι δύο τολμηροί άντρες που προανέφερα (και τόσοι άλλοι) τολμούν να μιλήσουν και να πάρουν θέση γιατί δεν προσβλέπουν κάπου. (Ας αφήσουμε τους κομματικούς που πάντα κάπου στοχεύουν).

Κανέναν μας δεν τιμάει η κατάντια μας κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας. Ουδείς εξ όσων γνωρίζω δεν χαίρεται με το να διδάσκονται τα παιδιά του μία μεταλλαγμένη ιστορία. Κανένας από όλους όσους γεννήθηκαν και πόνεσαν σε αυτόν τον τόπο και για αυτόν τον τόπο δεν γνωρίζω να παρακάμπτει την σοβαρότητα του νομοσχεδίου που πρόκειται να κατατεθεί σε λίγες ημέρες. Κανένας Έλλην πολίτης, που γνωρίζει την ιστορία του και που σίγουρα έχει κάποιον πρόγονο χαμένο ή σφαγμένο σε κάποια μάχη, δεν πρόκειται να δεχθεί την παράδοση της Ελληνικής υπηκοότητας άνευ λόγου κι αιτίας, ομαδηδόν και αδιακρίτως. Πολλώ δε μάλλον η παράδοση της Ελληνικής ιθαγενείας.

Κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας. Σας ζητώ, σας παρακαλώ, σας εκλιπαρώ να λάβετε μίαν απόφαση. Μίαν απόφαση ζωής. Σας ζητώ να μελετήσετε, εκ νέου εάν χρειάζεται, την ιστορία του τόπου μας. Να μελετήσετε τα έως σήμερα γενόμενα. Να μελετήσετε την εκ των έσω άλωση της ωραίας Πατρίδος μου. Της Πατρίδος σας. Και τότε κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας να μιλήσετε. Να αφυπνίσετε τους συμπολίτες σας που σκοταδιστικώς και οργανωμένα παραμένουν ανενημέρωτοι.

Να λάβετε θέση ως Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας. Να λάβετε θέση ως Έλλην στρατιώτης πού είστε. Εσάς θα σας ακούσουν. Θα σας προσέξουν και θα σας λάβουν υπʼ όψιν τους. Γιατί είστε κι εσείς ένας στρατιώτης κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας. Ένας στρατιώτης που ετάχθη να προασπίζεται με μεγάλη ευθύνη την ΕΛΛΗΝΙΚΗ Δημοκρατία. Την Ελληνική κύριε Πρόεδρε. Την Ελληνική. ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ.

Δεν επιθυμούμε παρά μόνον ένα πράγμα κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας. Μόνον την Πατρίδα μας. Και νομίζω ότι την δικαιούμεθα. Την αξίζουμε. Ας μην επιτρέψουμε σε άλλον έναν, αόρατο και με πολύ χρήμα εχθρό να μας υποδουλώσει για πολλοστή φορά. Ο Φοίνιξ παρά του ότι αναγεννάται από τις στάχτες του θα πρέπει να έχει επίγνωση του ότι είναι ο Φοίνιξ.

Ευχαριστώ πάρα πολύ για τον χρόνο σας.

Κυριακή Παπαδοπούλου
Μία Ελληνίς και μάνα που μαθαίνει στα παιδιά της την ελληνική γλώσσα και την ελληνική ιστορία.
ʽʼʼʼʼʼʼʼʼʼʼʼʼʼʼʼʼʼʼʼʼʼʼʼʼʼʼʼʼʼʼʼʼʼʼʼ
Υ.Γ.1. Δεν γνωρίζω εάν θα φθάσει η παραπάνω επιστολή σε εσάς. Θα κάνω την προσπάθειά μου αλλά δεν γνωρίζω το αποτέλεσμά της.

Υ.Γ.2. Την επιστολή αυτή κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας θα την δημοσιοποιήσω στο διαδίκτυο για ευνοήτους λόγους.

Υ.Γ.3. Δεν είμαστε ρατσιστές εμείς οι Έλληνες κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας. Είμαστε καλοί άνθρωποι κι έχουμε μνήμη. Παντού υπάρχουν εξαιρέσεις. Με προσβάλλει όμως όταν χαρακτηρίζεται ένας λαός με τέτοια ιστορία και τέτοια κατανόηση ρατσιστής. Εσάς κύριε Πρόεδρε δεν σας προσβάλλει;

Υ.Γ.4. Ο Μακρυγιάννης κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας δεν γνώριζε ιστορία. Γνώριζε όμως τις πέτρες. Γιʼ αυτές τις πέτρες αγωνίστηκαν οι ήρωες του ʼ21. Νιώθω ότι και σήμερα, παρά το ότι υποτίθεται ότι γνωρίζουμε καλύτερη ιστορία, γιʼ αυτές τις πέτρες οφείλουμε να αγωνιστούμε.

http://www.antibaro.gr/node/1114